درمان آرتروز کمر (اسپوندیلوز فقرات) با فیزیوتراپی و تزریقات مفصلی

تاریخ: ۱ آذر ۱۴۰۲

آرتروز ستون فقرات یکی از شایع ترین علل کمر درد است. آرتروز ستون فقرات عبارت است از تفکیک غضروف میان مفاصل هم راستای فاست در قسمت پشت (خلفی) ستون فقرات که اغلب به دردی منجر می شود که خودبخود بوجود می آید. برای درمان آرتروز کمر، فیزیوتراپ به شما کمک می کند تا بیماری خود را مدیریت کنید، ناراحتی خود را کاهش دهید و بتوانید بار دیگر به خوبی حرکت کنید.

انواع اسپوندیلوز (آرتروز و ساییدگی مهره های کمر)

متخصص ستون فقرات، ستون مهره را به چهار ناحیه گردنی، پشتی-سینه ای، کمری و خاجی تقسیم می کنند و هر قسمت خصوصیات و عملکرد مخصوص دارد و آرتروز ستون فقرات را از نظر آناتومی به انواع ذیل تقسیم می کنند:

• آرتروز بخش تحتانی کمر (ستون فقرات کمری) که گاهی آرتروز کمری- خاجی یا لومبوساکرال هم نامیده می شود و باعث ایجاد خشکی و درد در بخش تحتانی ستون فقرات و مفصل ساکروایلیاک (در میان ستون فقرات و لگن) می شود.

• آرتروز گردن (ستون فقرات گردنی) که گاهی اسپوندیلوز گردن هم نامیده می شود و می تواند باعث گردن درد و خشگی و درد بخش فوقانی ستون فقرات، شانه ها، دست ها و سر شود.

علل اسپوندیلوز فقرات کمری

علت آرتروز کمر میتواند به عوامل مختلفی برگردد. برخی از دلایل موجود برای ابتلا به آرتروز کمر عبارتند از:

1.  ترکیب عوامل خطر: همانند بسیاری از بیماری‌های غیرعادی، احتمالاً ترکیبی از عوامل خطر در کنار هم می‌توانند علت آرتروز ستون فقرات باشند.
2.  آسیب‌های مکرر: وارد آمدن آسیب‌های مکرر به ستون فقرات می‌تواند عاملی برای آرتروز کمر باشد. این آسیب‌ها ممکن است ناشی از ضربه‌هایی باشند که بر اثر حوادث و تصادفات بوجود می‌آیند. همچنین، عمل جراحی، آسیب‌های ورزشی، حالت قرارگیری نادرست بدن یا فعالیت‌های مرتبط با کار نیز می‌توانند باعث آرتروز کمر شوند.

به طور کلی، دلایل دقیق بروز آرتروز کمر هنوز کاملاً مشخص نشده است و نیاز به بررسی و تحقیقات بیشتر دارد.

عوامل خطر آرتروز و ساییدگی ستون فقرات کمر

مشخص شده است که ورزشکاران و افراد دارای مشاغلی که به حرکات تکراری و بخصوص سنگین نیاز دارند خیلی بیشتر در معرض خطر هستند. دیگر عوامل خطر شناخته شده برای آرتروز دیسک کمر در حال گسترش ستون فقرات عبارتند از:

• افزایش سن: پیر شدن مداوم و رو به پیشرفت ساختارهای ستون فقرات که از دهه سوم زندگی شروع می شود و غالبا مرتبط با کار افراد است.
• جنسیت: آرتروز کمر در دوران بعد از یائسگی در زنان شایع تر است (هرچند این بیماری در سنین زیر 45 سال در مردان شایع تر است).
• اضافه وزن: باعث وارد آمدن فشار بیشتر به مفاصل تحمل کننده وزن بدن و ستون فقرات بخصوص در سال های دوران میانسالی می شود. افزایش وزن در بارداری نیز می تواند سبب ستون فقرات کمر شود.
• ژنتیک: داشتن سابقه خانوادگی آرتروز ستون فقرات یا نواقص مادرزادی مفاصل، ستون فقرات یا ناهنجاری پاها.
• بیماری های مرتبط: وجود بیماری های مرتبط دیگر، عفونت ها، دیابت و دیگر اشکال مختلف آرتریت در گردش مانند آرتریت روماتوئید یا نقرس.

بیماری آرتروز کمر در جوانان نیز ممکن است بر اثر صدمه و ضربه بوجود آید، شیوع ارتروز ستون فقرات در زنان بیشتر است. در صورت ابتلا به آرتروز کمر باید تحت مراقبت خاص زیر نظر پزشک در حاملگی باشید. بیماری آرتروز کمر و دیسک کمر فرق دارد. درد آرتروز کمر با استفاده از درمان های بدون جراحی غالبا کاهش یافته و منجر به درمان می شود.

علائم و نشانه های اسپوندیلوز و ساییدگی مهره های کمری

مشخصه بارز آرتروز کمر در درجه اول خشکی و درد مفاصل است، هرچند هر کسی که دچار آرتروز کمر است عملا درد و ناتوانی را تجربه نمی کند. این خشکی کمر و درد که در هنگام صبح (بخصوص برای حدود 30 دقیقه بعد از بیدار شدن از خواب) و مجددا در هنگام عصر بدتر است غالبا ” درد حرکت اول” نامیده می شود و در طول روز و با انجام فعالیت های روزانه توسط فرد بهبود می یابد. دردی که خواب را مختل می کند غالبا یکی از علائم آرتروز ستون فقرات است. دیگر نشانه ها می‌توانند مشتمل بر موارد ذیل باشند:

• ورم و گرمی یک یا تعداد بیشتری از مفاصل بخصوص در هنگام تغییرات آب و هوایی ( که ممکن است به تغییرات فشار هوا و خنک شدن هوا مربوط باشد)
• حساسیت به لمس موضعی در هنگام فشار دادن مفصل یا ناحیه ای از ستون فقرات که مبتلا به آرتروز کمر است
• درد مداوم یا متناوب مفصل که غالبا به عنوان نوعی خفیف از درد توصیف می شود. البته ممکن است این درد با حرکت کردن تشدید شود.
• فقدان انعطاف پذیری مفصل مانند ناتوانی در خم شدن و برداشتن چیزی از روی زمین
• احساس کردن یا شنیدن صدای خرد شدن از استخوانی که در هنگام حرکت مفصل به استخوان دیگری کشیده می شود (که کریپتوس نامیده می شود) و مخصوصا در آرتروز گردن قابل توجه است
• وجود انحنایی غیر طبیعی در ستون فقرات که ممکن است ناشی از اسپاسم نامتعادل عضلات باشد
• احساس فشرده شدن، گزگز شدن یا بی حسی در یکی از اعصاب یا نخاع که می تواند هنگامی بوجود آید که خارهای استخوانی در کناره مفاصل ستون فقرات بر اثر آرتروز کمر شکل می گیرند و اعصاب را تحریک می کنند.

تشخیص اسپوندیلوز و آرتروز ستون فقرات کمر

تشخیص آرتروز ستون فقرات معمولاً توسط پزشک از طریق سوالات درباره سابقه پزشکی بیمار و انجام معاینه فیزیکی صورت می‌گیرد. در برخی موارد، پزشک ممکن است برای کسب اطلاعات بیشتر، آزمایش‌های تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا ام آر آی ستون فقرات را تجویز کند. اگر پزشک یا بیمار مشکوک به وجود بیماری خودايمنی هستند، ممکن است پزشک تست‌های آزمایشگاهی را نیز تجویز کند.

ام آر آی (MRI) یکی از روش‌های پیشرفته تصویربرداری پزشکی است. با استفاده از این روش، تصاویر بافت‌های داخلی بدن قابل مشاهده هستند و امکان تشخیص مشکلات و بیماری‌های اعضاء بدن وجود دارد.

در برخی موارد، پزشک ممکن است برای تشخیص منطقه درد، یک فرآیند به نام بلوک شاخه مدیال انجام دهد. در این روش، پزشک از اشعه ایکس برای تزریق یک ماده بی‌حس کننده موضعی به اعصاب اطراف مفاصل مبتلا استفاده می‌کند. اگر این فرآیند درد بیمار را به صورت موقت کاهش دهد، مفصل مورد نظر به عنوان منبع درد شناخته می‌شود.

درمان آرتروز کمر

چند گزینه بدون جراحی وجود دارد که برای کمک به کم کردن درد و درمان خشکی کمر بر اثر آرتروز و فرسایش دیسک مرتبط با آن نقطه شروع درمان به حساب می آیند. بیشتر برنامه های درمان درد گردن و آرتروز ستون فقرات مبتنی بر ارزیابی چندین عامل برای هر بیمار هستند مانند: شدت آرتروز کمر، مفاصل مبتلا، ماهیت علائم بیماری، دیگر بیماری های موجود، پیری، شغل، عوامل مربوط به شیوه زندگی و فعالیت های هر روزه. در واقع بیشتر برنامه های درمان آرتروز ستون فقرات که مبتنی بر عوامل فوق هستند شامل ترکیبی از گزینه های ذیل خواهند بود:

قرص و دارو

انواع مختلفی از داروها برای کمک به بیماران در جهت کنترل درد و کاهش تورم اطراف مفاصل دردناک در بازار موجود هستند. در برخی داروها مانند تلینول تنها کاهش درد در مرکز توجه قرار دارد. در داروهای دیگر مانند NSAIDها (به عنوان مثال آسپرین، ایبوپروفن و مهارکننده های COX-2 ) کاهش تورم مفصل و همینطور تسکین درد در مرکز توجه قرار دارد. پماد هایی هم برای تسکین درد آرتروز کمر و مکمل هایی تغذیه ای (به عنوان مثال گلوکوزامین و کندرویتین) هم وجود دارند که اعتقاد بر این است که این ها دارای مزایای کاهش درد برای بیماران هستند.

گرما و سرما درمانی

افراد دچار آرتروز کمر غالبا درمی یابند که گرما دادن مفصل با استفاده از حوله های گرم یا بسته های کمپرس آب داغ یا یک حمام یا دوش آب گرم می تواند درد و خشکی را تسکین دهد. گفته می شود که گرما به کاهش التهاب و تورم مفاصل کمک می کند و می تواند باعث کمک به بهبود گردش خون شود. در برخی موارد، سرما دادن با استفاده از بسته های کمپرس سرد یا یک کیسه یخ یا سبزیجات یخ زده که در یک حوله پیچیده شده است می تواند درد آرتروز کمر را تسکین دهد یا ناحیه درد را بی حس کند. اکثر اوقات، استفاده از گرما به مدت 20 دقیقه پیش از انجام برنامه عادی تمرینات یا فعالیت کردن و بدنبال آن استفاده از سرما بر روی ناحیه مبتلا به آرام کردن درد مفاصل که مرتبط با فعالیت و ورزش است کمک خواهد کرد. برای تشخیص اینکه آیا گرما، سرما یا ترکیبی از این دو بهترین شیوه درمان آرتروز کمر است باید با یک پزشک یا فیزیوتراپیست مشورت کرد.

درمان دستی

ممکن است برای علائم مزمن یا برای تسکین دادن دوره های درد شدید ناشی از ارتروز کمر پیشرفته، درمان دستی به فرد توصیه شود. فلسفه درمان دستی این است که اختلال عملکرد مفاصل ستون فقرات می تواند باعث ایجاد درد و قادر به حرکت کردن مفاصل ستون فقرات از طریق درمان دستی (که تنظیم هم نامیده می شود) می تواند درد آرتروز کمر را کاهش دهد. از آنجایی که آرتروز ستون فقرات نوعی اختلال عملکرد مفصلی است، ممکن است به خوبی به درمان دستی جواب دهد. درمان دستی اغلب توسط دکتر ستون فقرات، طب فیزیکی و توانبخشی انجام می شود. ممکن است از نوعی درمان دستی که کمتر با اعمال نیرو همراه است و کشش نامیده می شود هم استفاده شود به عنوان مثال کشش گرانش که با استفاده از بلوک های تنظیم کننده انجام می شود.

ماساژ درمانی کمر

ماساژ درمانی می تواند به کاهش درد ناشی از آرتروز کمر و بهبود گردش خون کمک کند. این روش همچنین می تواند برای کاهش فشار و تنش عضلانی و درمان گردن درد مفید باشد. با این وجود، آنچه مهم است یافتن شخصی حرفه ای است که بخصوص برای درمان افراد دچار آرتروز ستون فقرات آموزش دیده باشد.

طب سوزنی

این تکنیک عبارت است از وارد کردن سوزن های فوق العاده ظریف به نقاط خاصی در روی پوست. بیشتر افراد نوعی احساس گزگز، احساس آرامش یا حتی انرژی یافتن را در رابطه با طب سوزنی مطرح می کنند؛ برخی افراد هم آن را برای درمان آرتروز کمر خود مفید می دانند. در واقع، طب سوزنی یک درمان پزشکی بی خطر تلقی می شود. به همین دلیل بسیاری از پزشکان و اطبا معتقدند که طب سوزنی به عنوان ضمیمه ای برای دیگر درمان های پزشکی و یا به عنوان جایگزینی برای درمان های پزشکی آرتروز کمر یک روش درمانی سودمند است.

جراحی بسته کمر

اگر بیمار به درمان‌های ساده و غیر تهاجمی پاسخی نشان نداد، متخصص طب فیزیکی از روش‌های دیگری مانند انواع تزریق‌ها و بلوک عصبی برای درمان دردهای مزمن استفاده می کند.

تزریق ترانسفوورمینال

در تزریق ترانسفورمینال، ماده استروئیدی با تأثیر درمانی طولانی مدت در درون حفره کنار ستون فقرات، موسوم به فورامن، در محل وجود ریشه‌های عصبی تزریق می‌شود. استروئید دارویی است که تورم و درد ناشی از آرتروز ستون فقرات را کاهش می دهد. از این تزریق‌ها گاهی اوقات با اصطلاح بلوک‌های عصبی، یا بلوک‌های اپیدورال ترانسفورمینال یاد می‌شود و یکی از انواع عمل‌های عمل بسته و بلوک عصبی ستون فقرات است.

استروئید تزریق شده التهاب و تورم ریشه‌های عصبی نخاعی و دیگر بافت‌های پیرامون ریشه عصبی را کاهش می‌دهد. کاهش التهاب به نوبه خود از شدت درد کم می‌کند و گزگز کردن و کرختی یا بی‌حسی و دیگر علائم ناشی از التهاب، حساسیت یا تورم ناشی از آرتروز مهره های ستون فقرات را تسکین می‌دهد.

تزریق در مفصل فاست

تزریق در مفصل فاست درمانی است که در آن یک عامل ضدالتهابی قوی به نام کورتیکواستروئید و داروی بی‌حسی برای تسکین درد تزریق می‌شود. این محلول در مفاصل دردناک فاست تزریق می‌شود. متخصص تزریق در مفصل فاست را با توجه به الگوهای درد و به منظور تسکین دردی توصیه می‌کند که از مهره‌های کمری (پایین کمر)، مهره‌های صدری (بخش میانی پشت بدن) و مهره‌های گردنی نشأت می‌گیرد. ابتدا متخصص محل تزریق را تمیز و ضدعفونی می‌کند، سپس محلول بی‌حس کننده موضعی را در ناحیه مورد نظر تزریق می‌کند تا بیمار دردی را در طول عمل حس نکند. سپس متخصص سوزن توخالی باریکی را وارد پوست و عضلات می‌کند و تا عصب‌های مفصل فاست پیش می‌برد. این تزریق تحت هدایت فلوروسکوپی انجام می‌شود تا سوزن دقیقاً در محل صحیح فرو برده شود. به بیان دیگر متخصص با توجه به تصاویر زنده رادیوگرافی، سوزن را به دقت در مفاصل فاست وارد می‌کند. پس از آن که سوزن در محل مناسب قرار گرفت، متخصص ماده حاجب رنگی را از راه آن تزریق می‌کند تا مطمئن شود که داروی تزریق شده به عصب درگیر خواهد رسید. پس از آن که متخصص از مناسب بودن محل سوزن مطمئن شد، کورتیکواستروئید و داروی بی‌حسی را از راه سوزن قرار گرفته در داخل ستون فقرات تزریق می‌کند.

ابلیشن رادیوفرکوئنسی (RF)

ابلیشن رادیوفرکوئنسی با هدف به حداقل رساندن یا تسکین درد مزمن یا حاد ناشی از آرتروز کمر انجام می‌شود. در این روش جریان برق با فرکانس بالا حرارتی تولید می‌کند که از آن برای از کار انداختن عصب‌های معین استفاده می‌شود. مزیت اصلی رادیوفرکانسی این است که چون در این روش عصب‌ها تحریک نمی‌شود، این درمان نیازی به بیهوشی عمومی ندارد.  سودمندی رادیوفرکوئنسی حرارتی یا RFA در تسکین پاشنه درد مزمن به اثبات رسیده است. براساس نتایج پژوهش‌های انجام شده، این درمان علائم 90 % از بیماران را به طور کامل از بین می‌برد. انرژی رادیوفرکانسی به نوک سوزن منتقل می‌شود، و در آنجا به انرژی گرمایی تبدیل می‌شود. این حرارت بافت عصب‌های خاصی را هدف می‌گیرد و فرایند انتقال درد را به آرامی متوقف می‌کند. این روش تحت هدایت دستگاه فلوروسکوپ در اتاق عمل و در بیمارستان انجام می شود.  آر اف اثری گزینشی روی فیبرهای عصبی دارد و با انجام آن درد ناحیه مورد نظر کاهش می‌یابد یا کاملاً آرام می‌شود؛ بدون این که دیگر توانایی‌های حسی عصبی تحت تاثیر قرار بگیرد. آر اف فقط و فقط عصب مولد درد را هدف می‌گیرد.

تزریق اوزون

اوزون درمانی یک روش تزریقی است برای درمان آرتروز ستون فقرات که باعث تحریک و بازگشت جریان خون به بافت ها میشود و با مهیا کردن مواد لازم برای بافت های آسیب دیده باعث بازسازی و بهبودی آنها می شود . اوزون تراپی در3روز انجام میشود درابتدا داروهای ضدالتهاب درناحیه آسیب دیده برای کاهش تورم والتهاب انجام می ‌‌شود.

در این روش بیمار به اتاق عمل برده می‌شود و با قرار دادن بالشت زیر شکم دمر می‌خوابد. ناحیه مورد نظر آماده، ضدعفونی و با پارچه مخصوص پوشانده می‌شود. این عمل معمولاً تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود. اوزون درمانی به کمک  تصاویر فلوروسکوپی انجام می‌شود و دستگاه به گونه‌ای متمرکز می‌شود که تصویری واضح را برای مشاهده ناحیه آسیب دیده به دست دهد. سوزن به کمک تصاویر فلوروسکوپ وارد مهره های آسیب داده ناشی از آرتروز ، می‌شود و سپس 3 تا 10 سی سی مخلوط اکسیژن ـ اوزون درون این فضا تزریق می‌شود.

عوارض تزریق اوزون بسیار نادر است و گرفتگی عضله کمر پس از عمل و درد سوزشی موقت است و بیمار معمولاً ظرف یک روز پس از عمل مرخص می شود.  تزریق اوزون میزان موفقیتی در حدود 80 درصد دارد.

درمان با سلول‌های بنیادی و  پی آر پی

تسکین درد بدون جراحی با داروهای بازیافتی مانند درمان با سلول بنیادی برای درد کمر و فرآیندهای پلاسمای غنی از پلاکت (پی آر پی) (PRP)، شدنی است. اگر از بیماری زوال دیسک کمر و درد آرتروز کمر رنج می‌برید، لطفاً با پزشک خود مشورت کنید. پزشک قادر خواهد بود تا صدمات و شرایط فعلی شما را که باعث درد مزمن کمر یا زوال دیسک کمر شما شده است، درمان کند. سلول‌های بنیادی در بدن وظیفه بهبود صدمات بدن ما را بر عهده دارند. با افزایش سن یا وارد آمدن آسیب به بدن، مواردی پیش خواهد آمد که بدن قادر به فرستادن سلول‌های بنیادی کافی به ناحیه آسیب دیده بمنظور ارتقای روند درمانی نیست. سلول بنیادی و پی آر پی درمانی این مشکل را حل کرده و آن‌ها را روانه ناحیه آسیب دیده می‌کند. این سلول‌ها می‌توانند به بهبود استخوان آسیب دیده، غضروف، تاندون‌ها و بافت‌ها کمک کرده و بنابراین زمان ریکاوری را کاهش دهد. این نوع درمان از بروز توانبخشی دردناک ناشی از جراحی در فرد جلوگیری می‌کند.

ورزش اسپوندیلوز و آرتروز ستون فقرات کمر

ورزش و تمرینات اصلاحی یکی از مهم ترین روش های درمانی برای افراد دچار آرتروز کمر از هر سن یا با هر سطحی از سلامتی است. فعالیت های فیزیکی فرد باید شامل ترکیبی از تمرینات ورزشی برای تقویت عضلات و تمریناتی برای بهبود سلامت عمومی باشد. اگر آرتروز ستون فقرات باعث بوجود آمدن درد و خشکی مفاصل شده باشد، ممکن است فکر کنید که ورزش علائم این بیماری را بدتر خواهد کرد. ولی معمولا انجام ورزش کمردرد و آرتروز کمر بطور منظم که فرد را فعال و باتحرک نگاه دارد و باعث عضله سازی شده و بدان وسیله مفاصل را تقویت کند باعث بهبود درد ناشی از آن و سایر علائم این بیماری خواهد شد.

برخی از ورزش‌هایی که فرد می‌تواند انجام دهد:

چرخش لگن

• این ورزش به‌منظور کاهش درد در اثر رانش مهره و با کشیده نگه داشتن ستون فقرات پایینی انجام می‌شود.
• در حالت درازکش و صورت به سمت بالا ورزش را شروع کنید.
• زانوهای خود را خم کرده و پاهای خود را بصورت صاف کف زمین قرار دهید.
• کمر خود را روی زمین صاف نگه دارید.
• عضلات شکمی خود را بکار بگیرید تا موقعیت فعلی را حفظ کنید.
• برای 15 ثانیه در این موقعیت باقی مانده و سپس عضلات را شل کنید.

کرانچ شکم

افراد دارای مشکل رانش مهره کمر به ماهیچه‌های شکمی قوی نیاز دارند. اگر ماهیچه‌های شکمی ضعیفی دارید، این عامل در صورت داشتن رانش مهره می‌تواند در فرد منجر به درد و ناپایداری شود. می‌‌توانید با انجام کرانچ شکمی عضلات شکمی خود را قوی کنید.

یادتان باشد که بدن را مجبور به انجام کامل محدوده حرکتی این تمرین نکنید چرا که ممکن است منجر به زیاد شدن درد و کاهش سرعت ریکاوری شود.

• بصورت رو به بالا روی زمین دراز بکشید.
• زانوهای خود را خم کرده و پاهای خود را بصورت صاف روی زمین قرار دهید.
• دستان خود را روی سینه خم کنید.
• همچنین می‌توانید با گذاشتن انگشتان دست پشت گوش به سر کمک کنید.
• سر و شانه‌تان را به آرامی از زمین بلند کرده تا زمانی که انقباض عضلات شکمی خود را حس کنید.
• برای 3 ثانیه در موقعیت باقی مانده و به آرامی به نقطه شروع برگردید.
• این حرکت را  10 بار انجام دهید.

کشش عضله همسترینگ

رانش مهره گاهی اوقات باعث اعمال کشش به عضله همسترینگ می‌شود. عضلات همسترینگ عضلات بزرگی هستند که در پشت ران‌ها قرار دارند. کشش عضلات همسترینگ می‌تواند درد و ناخوشی را بیشتر کند چرا که این عضلات در کشش بخش پایینی کمر دخالت دارد.

• در حالت نشسته روی زمین حرکت را شروع کنید.
• پاهای خود را در جلوی خود بکشید و انگشتان پا را در حالت رو به سقف قرار دهید.
• به جلو خم شده و سعی کنید انگشتان پا را لمس کنید. اگر هم نتوانستید آنها را لمس کنید، تا زمانی که در پشت پاها احساس کشش می‌کنید، قابل قبول است.
• برای حدود 30 ثانیه در این حالت باقی بمانید.
• 3 بار این حرکت را تکرار کنید.

درمان رانش مهره با جراحی

اگر درمان‌های محافظه کارانه برای رانش مهره در رفع درد کمر با شکست مواجه شد، پزشکان ممکن است برای رفع این مشکل، جراحی را پیشنهاد دهند. درمان با انجام جراحی باید هر دو درد مکانیکی و همچنین فشاری را مانند هر فشاری روی عصب‌های نخاعی، حل کند. فرآیند جراحی برای رانش مهره به عنوان مهره برداری  فشارزدایی ستون فقرات شناخته می‌شود و باعث باز شدن فضا بمنظور فشار زدایی از ناحیه مورد نیاز می‌شود. جراح مقطعی از استخوان را از پشت ستون فقرات (لایه نازک) و/یا تکه‌ای از مفاصل بین مهره‌ای را برمی‌دارد. از آنجا که لایه نازک و مفاصل بین مهره‌ای به ستون فقرات پایداری می‌دهد، برداشتن آنها می‌تواند باعث ناپایداری و شل شدن ستون فقرات شود. هنگامی که این اتفاق می‌افتد ممکن است به همان شیوه عمل یکپارچه سازی ستون فقرات انجام شود. در بزرگسالان و بچه‌های دچار مهره‌کافت و نه رانش مهره، ممکن است بخش آسیب دیده بدون انجام عمل یکپاچه سازی بصورت مستقیم تعمیر انجام شود.

سوالات رایج آرتروز ستون فقرات کمر

در حالت داشتن رانش مهره از انجام چه فعالیت‌هایی باید اجتناب کرد؟

فعالیت‌های با شدت اثرگذاری زیاد مانند دویدن و رانندگی کردن ممکن است باعث ایجاد فشار در بخش پایینی کمر شود و لذا ممکن است پزشک به شما توصیه کند از انجام آنها اجتناب کنید. شنا کردن و دوچرخه سواری باعث فشار بر بخش پایینی کمر نمی‌شود و ممکن است برای افراد دچار رانش مهره یا در معرض خطر ابتلا به مشکل مناسب‌تر باشد. زمان طولانی عدم فعالیت توصیه نمی‌شود چرا که این مورد به ماهیچه‌ها این امکان را می‌دهد که ضعیف تر شوند و این باعث بدتر شدن مشکل می‌شود.

آیا فرد بعد از انجام عمل جراحی قادر به کار کردن می‌باشد؟

جواب این سؤال به نوع فعالیتی که قرار است انجام شود بستگی دارد. بعد از جراحی رانش مهره، بیشتر بیماران در رختخواب استراحت نمی‌کنند و خیلی زود شروع به پیاده‌روی می‌کنند، اما فعالیت آنها در یکماه اول محدود است. اگر کار شما جزء فعالیت‌های قابل انجام در حالت نشسته است، ممکن است بتوانید بین 4 تا 6 هفته بعد از جراحی به کار خود برگردید. در رابطه با این موضوع با جراح و پزشک خود صحبت کنید، چرا که آنها شرایط منحصر به فرد شما را می‌دانند و قادر هستند به این سؤال جواب دهند.

توصیه هایی برای جلوگیری از کمر درد و درد گردن از زبان دکتر امید ظهور: