روشهای صحیح رانندگی

زمانی که در قسمتی از بدن احساس درد می کنیم، باید به دنبال دلیل آن در زندگی روزمره بگردیم، رانندگی یکی از مواردی است که می تواند باعث درد اعضای بدن شود. طی رانندگی، استرسی به ماهیچه های گردن و کمر وارد می شود که می توان با کمی تصحیح در روش صحیح رانندگی این فشار را کاهش داد.

کمردرد، یکی از مشکلات شایع در میان رانندگان است. برای پیشگیری از کمر درد باید به نقاط فشار و اصول کلی حفظ انحنای ستون مهره‌ها دقت کنید. هنگام رانندگی سر و گردن تان را صاف نگه‌دارید. سرتان را به اطراف خم نکنید، طوری قرار بگیرید که گوش‌هایتان در امتداد شانه‌هایتان قرار بگیرد. بهتر است دست‌ها در حالت کشیده روی فرمان باشد. صندلی را خیلی نخوابانید و خیلی به سمت جلو خم نشوید. پاها هم باید کاملا کشیده و در وضعیت راحتی قرار داشته باشد. برخی رانندگان خودشان تغییراتی در صندلی ایجاد می‌کنند که ‌این تغییرات گاهی غیر اصولی است و به ستون مهره‌ها آسیب می‌رساند. توصیه می‌شود این تغییرات را فقط با مشورت پزشک ارتوپد و متخصص ارگونومی‌ انجام دهید. درضمن بهتر است از رانندگی در طولانی مدت پرهیز کنید و پس از مدتی رانندگی توقف کرده و استراحت کنید. نکته دیگر اینکه کمربند ایمنی را فراموش نکنید. در ترمزهای ناگهانی و تصادفات شدید اگر از کمربند ایمنی به شکل صحیح استفاده نشده باشد صدمات شدیدی به ستون فقرات و دیسک‌های بین مهره‌ای وارد می‌شود.

نشستن در خودرو

– در طول یک رانندگی طولانی مدت، راننده بهتراست گاه گاهی ماشین را نگه دارد و برای استراحت دادن پشت و پاهای خود از ماشین خارج شود. علاوه براین، بیرون آمدن یا سوارشدن در ماشین نیز باید به دقت انجام شود. بهتر است که این عمل شبیه بیرون آمدن یا رفتن به رختخواب باشد.

هنگامی که قصد سوارشدن به ماشین رادارید، ابتدا در لبه صندلی بنشینید در حالیکه پاها خارج از ماشین روی زمین قرار بگیرند؛ سپس به پشت خم شوید و وارد ماشین شوید و بالاخره پاها را به آرامی به درون بکشید. برای خروج از اتومبیل عکس این اعمال را انجام بدهید. ابتدا پاها را از ماشین خارج کنید و سپس به اندازه کافی به سمت جلو خم شوید و سرانجام برخیزید.

صندلی خودرو

– در شهرهای بزرگ با توجه به سرعت زندگی، ماشین دیگر به عنوان وسیله ای تجملی در نظر گرفته نمی شود. در واقع ماشین جزء لاینفک زندگی است. به جرأت می توان گفت که صندلی بسیاری از ماشین ها در حالت مناسبی قرار ندارند. یک صندلی که برای مردی با پاهای بلند تهیه شده است، برای یک زن با پاهای کوتاه نامناسب است. از طرف دیگر یک فردبلند قامت ممکن است علاوه برمشکل داشتن در سوار شدن اتومبیل، مجبور باشد در تمام مسیر حرکت سر و پاهای خود را خم کند. چنین حالتی دیر یا زود سبب عوارض در کمر می شود. بنابراین ابتدا ارتفاع صندلی را تنظیم کنید.

– ارتفاع صندلی را طوری تنظیم کنید که ران ها در راستای افق باشند.

– صندلی آن چنان بالا باشد که بر جاده و جلوی خودرو تسلط داشته باشید.

– ران ها افقی قرار بگیرد.

– صندلی را به سمت جلو آن قدر تنظیم نمائید که پاها به راحتی بر روی پدالها تسلط داشته که بدون نیاز به جلو کشیدن بدن برای استفاده از پدال ها از آن ها استفاده کنید.

– پشتی صندلی باید زاویه 100 تا 110 درجه را داشته باشد. این زاویه فشار را بر روی دیسک های پایینی به حداقل می رساند.

– بالشتک صندلی را در حالت میانه قرار دهید.

– کمربند ایمنی را آنقدر تنظیم کنید که مناسب اندام شما باشد نه اینکه در نشستن تغییر حالت دهید تا کمربند ایمنی راحت بسته شود.

– فرمان را تنظیم کرده تا روبروی بدن شما باشد.

– حال نوبت تنظیم آینه است. برای تنظیم آینه به تنظیم صندلی دست نزنید و حالت نشستن را تغییر ندهید. باید در حالی که صورت شما به سمت جلو است (با کمی تغییر در زاویه چشم) نه سر، آینه های بغل و وسط را ببینید. برخی افراد خود را بالا کشیده و آینه وسط را تنظیم می کنند و یا اینکه سر خود را به جلو می آورند و آینه بغل را تنظیم می کنند که این روش اشتباه است.

درد شانه،گردن و پهلو ها

خودرو محل کار شما نیست. استفاده از لب تاپ و یا دفترچه و یا مطالعه و …. با کمک صندلی کناری دوری کنید. زیرا خودرو وسیله ای است برای جابجا شدن از محلی به محل دیگر.

چگونگی گرفتن فرمان چه از نظر ایمنی و چه از نظر سلامتی مهم است

– دو دست روی فرمان باشد.

– فاصله دو دست مانند حالت عقربه های ساعت در حالت 10:10 باشد. متاسفانه، اخیرا اکثر افراد پایین ترین نقطه فرمان و یا فرمان را با یک انگشت می گیرند که عملی کاملا خطرناک است .

– مچ در حالت گرفتن فرمان نباید شکسته و یا خم شود.

– کیف پول خود را از جیب عقب قبل از نشستن خارج کنید زیرا باعث فشار به لگن شما می شود.

– زمان ورود به خودرو ابتدا بنشینید و بعد پاها را وارد خودرو کنید و برای خروج ابتدا پاها را بیرون آورده و بعد با نیروی پاها بلند شوید.

– هر دو ساعت یک بار، طبق استانداردهای بهداشتی رانندگی و سلامت، از خودرو خارج شده و حرکات کششی انجام دهید

– البته دستان و مچ شما به خاطر مدت زمان زیاد گرفتن فرمان امکان دارد به بیماری سندروم تونل کارپال دچار شود و این را به خاطر داشته باشید دیر رسیدن بهتر است تا اینکه دچار بیماری های اسکلتی عضلانی شوید و یا اینکه یا نادیده گرفتن اصول ایمنی دچار حادثه شوید.