درد و التهاب مفصل ساکروایلیاک دقیقا کدام قسمت از بدن است؟

مفصل ساکروایلیاک (یا مفصل SI)، استخوان خاجی و بالای لگن خاصره را برای حمایت از ستون فقرات و ناحیه باسن، به هم متصل می‌کند. این مفصل، کوچک و قوی است و با رباط‌های فیبری محکم کنار هم نگه داشته می‌شود. این مفصل در فعالیت‌های عادی، در معرض پیچش و نیروهای فشرده سازی قرار می‌گیرد.

اختلال عملکرد ساکروایلیاک ممکن است در اثر آسیب یا التهاب باشد. درد آن شبیه به درد سیاتیک و دیگر مشکلات کمر درد است. گاهی اوقات یافتن علت درد پایین کمر درد دشوار است. درمان‌های درد مفصل ساکروایلیاک همچنین ممکن است به عنوان ابزار تشخیصی استفاده شوند. درمان‌ها از جراحی بسیار تهاجمی تا داروهای ضد التهابی غیر تهاجمی و ورزش متفاوت هستند.

اگر از درد مفصل ساکروایلیاک رنج می‌برید یا می‌خواهید از وقوع آن جلوگیری کنید، لازم است که اطلاعات این مقاله را دنبال نمایید.

اختلال در عملکرد ساکروایلیاک چیست؟ 

اختلال عملکرد ساکروایلیاك اغلب به عنوان دردی توصیف می‌شود که در قسمت پایین کمر و لگن متمرکز است. ممکن است به باسن و پایین کمر برسد. در بعضی موارد ممکن است در پاها یا در اطراف جلوی بدن، در ناحیه کشاله ران منتشر شود. برخی از مردان ممکن است درد در بیضه‌ها را نیز احساس کنند.

درد در مفصل ساکروایلیاك ممكن است در اثر دررفتگی مفصل باشد. این دررفتگی جزئی است. استخوان‌ها کمی جابجا می‌شوند، که بر رباط‌هایی که آن را در کنار هم نگه می‌دارد، فشار وارد می‌کند. همچنین بر ساختارهای اطراف فشار می‌آورد.

التهاب مفصلی در اثر تروما، استفاده بیش از حد و مزمن، بیماری یا عفونت نیز ممکن است باعث درد مفصل SI شوند. این التهاب می‌تواند در رباط‌ها یا بافت اطراف باشد. و موجب تورم و اعمال فشار بر اعصاب خواهد شد. آرتروز تخریب کننده یک علت شایع التهاب در این مفصل است.

چه چیزی باعث درد مفصل ساکروایلیاک می‌شود؟ 

درد مفصل ساکروايلياک ممکن است در نتيجه آسيب‌ها يا بيماری‌های زیادی رخ دهد.

• آرتروز، اسپوندیلیت انکیلوزان، مشکلات وضعیتی، آسیب به لگن، بلند کردن اجسام به صورت نامناسب یا خم شدن و چرخاندن پویا و مزمن (مانند کسانی که در فعالیت‌های ورزشی درگیر هستند)، علل احتمالی درد در این مفصل می‌باشند.
• شکستگی‌های فشاری از استفاده بیش از حد و مزمن و یا دررفتگی ناشی از آسیب حاد، مانند تصادف با ماشین، نیز ممکن است باعث درد شوند.
• تحقیق هنوز در مورد اینکه آیا درد ناشی از سطوح مفصل است یا در اثر رباط‌هایی رخ داده که مفصل را در کنار هم نگه می‌دارند. انتهای این ناحیه پر از عصب است و بنابراین هر نوع التهاب یا آسیب به این ناحیه باعث درد می‌شود. درد ممکن است به این دلیل منتشر شود که اعصابی که از این ناحیه مفصلی حرکت می‌کنند، تا پاها و باسن‌ها ادامه می‌یابند.

علائم و نشانه‌ها

درد در قسمت پایین کمر، که اغلب به سمت باسن یا پشت ران کشیده می‌شود، می‌تواند نشانه ای از درگیری مفصلساکروایلیاکباشد. درد ممکن است در طول حرکت یا تحمل وزن روی سمت آسیب دیده افزایش یابد. عطسه، سرفه، غلتیدن در رختخواب و خم شدن می‌تواند درد را افزایش دهد. درد ممکن است تا ناحیه کشاله ران ادامه یابد، گاهی اوقات شبیه به کشیدگی کشاله ران یا آسیب به بیضه‌ها می‌باشد. احساس چرخش پا یا لگن نیز ممکن است با این وضعیت همراه باشد.

التهاب در مفصل موجب درد و التهاب بیشتر می‌شود، و یک چرخه ناخوشایند را ایجاد می‌کند. بی حسی و احساس سردی نیز ممکن است همراه با این وضعیت باشد. خشکی در پایین کمر نیز ممکن است تجربه شود. در موارد شدید، با توجه به درگیری عصب، ضعف و محدودیت‌های عملکردی ممکن است ایجاد گردد. اگر شکستگی علت درد باشد، احساس سایش مفصل یا عدم توانایی کلی برای تحمل وزن ممکن است تجربه شود.

درمان درد مفصل ساکروایلیاک

• در ابتدا، روی ناحیه دردناک یخ قرار داده و استراحت کنید که به کاهش درد کمک می‌کند. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی نیز کمک خواهند کرد.
• بعدها، به عنوان بخشی از درمان در حال انجام، گرمای عمیق می‌تواند موجب تسکین موقت درد شود. همچنین ممکن است قبل از انجام فعالیت‌ها به عنوان پیش گرم کردن ناحیه استفاده شود.
• تزریق مفصل ساکروایلیاک اغلب برای درمان درد در این ناحیه استفاده می‌شود. تزریق حاوی داروهایی است که باعث کاهش درد می‌شوند و می‌تواند برای تایید یا رد کمر درد ناشی از درد مفصلی ساکروایلیاک مورد استفاده قرار گیرد. تزریق کورتیزون ممکن است به کاهش التهاب در مفصل نیز کمک کند.
• نوروتومی رادیوفرکوئنسی دو قطبی درمان دیگری برای درد مفصلی SI می‌باشد. این درمان شامل قرار دادن دو سوزن در ناحیه مفصل و استفاده از جریان الکتریکی است تا ضایعه‌ای در اعصاب انتقال دهنده درد ایجاد نماید.
• هر کدام از این روش‌ها تکنیک‌های تهاجمی هستند. بسیاری از افراد درمان‌های غیر تهاجمی مانند داروهای ضد التهابی و استراحت را ترجیح می‌دهند.
• درمان دستی کایروپراکتیک مفصل SI ممکن است کمک کننده باشد، به ویژه هنگامی که درد ناشی از جابجایی مفصل است.
• ورزش، به ویژه کشش، می‌تواند برای دستکاری این ناحیه و کاهش درد و علل زمینه‌ای استفاده شود. استراحت دادن به مفصل و دوری از فعالیت‌هایی که موجب درد می‌شوند تا زمانی که التهاب و درد کاهش یابد، به جلوگیری از ایجاد درد مزمن کمک خواهد کرد.
• در موارد بسیار نادر ممکن است مداخلات جراحی برای اصلاح مشکلات اساسی که باعث درد می‌شوند، نیاز باشد.

پیشگیری از درد مفصل ساکروایلیاک

پیشگیری از درد مفصل ساکروایلیاک باید هدف باشد. هنگامی که درد شروع می‌شود، نیاز به مداخله برای معکوس کردن آن وجود دارد.

• قبل از شروع هر گونه فعالیت، مهم است که به طور مناسب گرم کنید. برای جلوگیری از درد مفصل SI، بسیار مهم است که عضلات اطراف لگن را قبل از تحمل وزن و فعالیت‌های شدید گرم کنید. این کار باعث جذب شوک کافی و محافظت قوی از مفاصل می‌شود.
• شناسایی فعالیت‌هایی که موجب درد می‌شوند در جلوگیری از ناراحتی‌های آینده کمک می‌کند. اجتناب از فعالیت‌هایی که بلافاصله باعث درد و یا در نهایت منجر به درد می‌شوند نیز ممکن است به شناسایی علل درد کمک کند.
• اجازه استراحت کافی برای بهبودی کامل از آسیب روز به روز به این مفصل که در راه رفتن و یا دویدن تحت تاثیر قرار می‌گیرد، به اطمینان از سلامت مفصل کمک خواهد کرد. از تمرین بیش از حد عضلات در این ناحیه اجتناب کنید. بازیابی و ترمیم در طول زمان استراحت اتفاق می‌افتد.
• حفظ وضعیت مناسب، به اطمینان از سلامت مفصل SI کمک خواهد کرد. فشار بر روی عضلات در امتداد ستون فقرات به علت وضعیت نامناسب می‌تواند منجر به درد مفصل SI شود. جهت گیری نادرست ستون فقرات در اثر وضعيت نامناسب نيز ممکن است باعث درد در ناحيه ساکروايلياک شود.
• از فرم مناسب برای بلند کردن اجسام استفاده کنید تا از آسیب به عضلات و دیسک‌های بین مهره‌ای در کمر جلوگیری شود. آسیب به این ساختارها باعث افزایش درد در مفصل ساکروایلیاک می‌شود.
• ورزش‌هایی که به تقویت عضلات اطراف مفصل ران کمک می‌کنند، محافظت از مفصل ساکروایلیاک را فراهم می‌نمایند. عضلات، تاندون‌ها و رباط‌های قوی‌تر کمک می‌کنند تا یک مفصل را منسجم نگه دارند و مانع از رگ به رگ شدن و ررفتگی شوند. عضلات قوی تر نیز جذب شوک بیشتر را فراهم می‌کنند و تاثیر کمتری را بر ستون فقرات انتقال می‌یابند.
• کشش عضلات اطراف مفصل نیز به جلوگیری از ایجاد درد و التهاب در اثر استفاده بیش از حد و مزمن از مفصل کمک می‌کند. همچنین باعث می‌شود که از کشش ناگهانی در مفصل که باعث عوارض بیشتر می‌شود، جلوگیری شود. کشش عضله پریفورمیس، در بين ديگر عضلات، باعث جلوگيری از اختلال عملکرد مفصل SI مي‌شود.