علت کمر درد در زنان: چرا خانم‌ها دچار کمردرد مزمن و شدید می‌شوند؟

تاریخ: ۳۰ آبان ۱۴۰۲

انواع خاصی از کمردرد و بیماری‌های مربوط به آنها وجود دارند که زنان نسبت به مردان بیشتر مستعد ابتلا به آنها هستند. علاوه بر این، کمردرد در زنان به مرور زمان به یک درد مزمن تبدیل می‌شود.  مشکل در میان زنان رایج‌تر است و می‌تواند صرفاً منحصر به زنان باشد. مشکلات مربوط به کمر و کمر درد معمولاً در سن یائسگی بالاتر از ۵۰ پنجاه سال مشاهده می‌شوند. درمان کمر درد به علت اصلی آن بستگی دارد. در بسیاری از موارد، از ابتدا می‌توان از درمان‌های خانگی استفاده کرد. اما اگر کمردرد شما بهبود نیافته یا بدتر شد، می‌توان برای تشخیص مناسب و درمان با پزشک تماس گرفت.

این مقاله علل احتمالی درد بخش پایینی کمر در زنان را به دقت بررسی کرده و نشان می‌دهد که چه موقع مراجعه به پزشک برای تشخیص و درمان اهمیت بسیاری دارد.

دلایل خاص درد کمر در زنان 

برخی از دلایل کمردرد صرفاً مخصوص زنان است. کمردرد در زنان می تواند به دلایل و شرایط مختلف ایجاد شده و ناشی از عوامل پنهانی باشد. اگر شما نزدیک به زمان پریود خود هستید، ممکن است درد کمر به عوامل مربوط به چرخه قاعدگی شما مرتبط باشد.

همچنین ممکن است درد شما ناشی از شرایطی باشد که هر کسی را فارغ از سن یا جنسیت تحت تاثیر قرار می‌دهد؛ مانند کشش عضلانی، سیاتیک یا برامدگی دیسک. این موارد شامل شرایط ذکر شده در ادامه می‌باشند:

سندروم قبل از قاعدگی (PMS) 

PMS وضعیتی است که بسیاری از زنان قبل از دوره عادت ماهیانه خود تجربه می‌کنند. PMS علائم بالقوه زیادی دارد و احتمالاً شما همه آنها را تجربه نمی کنید. به طور گسترده علائم PMS شامل موارد زیر است:

• علائم جسمانی مانند:
• درد بخش پایینی کمر
• سردرد
• خستگی
• نفخ
• علائم عاطفی و رفتاری مانند:
• نوسانات خلقی
• هوس های غذایی
• اضطراب
• مشکل در تمرکز

‏PMS معمولاً چند روز پس از پریود شما آغاز می‌شود و یک یا دو روز پس از شروع دوره شما به پایان می‌رسد.

اختلال دیسمورفیک قبل از قاعدگی (PMDD) 

اختلال تناوبی پیش از قاعدگی (PMDD) نوعی شدیدتر از سندرم قبل از قاعدگی (PMS) است که عوارض آن به طور قابل توجهی در زندگی روزمره دختران و زنان مداخله می‌کند. برخی از افراد مبتلا به PMDD ممکن است در صورت بروز علائم، حتی در کارکرد روزانه خود مشکل داشته باشند. زنانی که با PMDD مواجه هستند، تعدادشان بسیار کمتر از زنانی است که با PMS روبرو می‌شوند.

علائم عاطفی، رفتاری و جسمانی PMDD مشابه علائم PMS هستند، اما ممکن است همه علائم به شدت بیشتری روی دهند. این علائم معمولاً یک هفته قبل از آغاز قاعدگی شروع می‌شوند و چند روز پس از شروع پریود به پایان می‌رسند.

اگر سابقه خانوادگی از افسردگی و اختلالات روانی دیگر را دارید یا در خانواده خود سابقه PMDD وجود دارد، احتمال ابتلا به PMDD در شما بسیار بیشتر است.

آندومتریوز

آندومتریوز وضعیتی است که در آن بافت تشکیل دهنده رحم که بافت آندومتر نامیده می‌شود در خارج از رحم رشد میکند.

در افراد مبتلا به آندومتریوز، بافت رحم غالباً روی تخمدان ها، لوله های فالوپ و سایر بافت‌هایی که در لگن وجود دارند رشد می‌کند. حتی ممکن است در اطراف دستگاه ادراری و روده رشد کند.

شایع‌ترین نشانه آندومتریوز درد است. علائم دیگر عبارتند از:

• دردهای قاعدگی بسیار شدید
• کمردرد و درد لگن
• درد در حین رابطه جنسی یا پس از آن
• درد همراه با حرکات روده یا ادرار در هنگام پریود شدن

آندومتریوز همچنین می‌تواند باعث خونریزی یا لکه بینی بین دوره‌های عادت ماهیانه شما شود. مشکلات گوارشی مانند نفخ و اسهال، به خصوص در طول دوره عادت ماهیانه نیز ممکن است شایع باشند. آندومتریوز می‌تواند بارداری شما را بسیار دشوارتر کند.

دیسمنوره

قاعدگی بسیار دردناک، دیسمنوره نامیده می‌شود. اگرچه این درد معمولاً قابل مدیریت است اما در برخی از افراد بسیار شدید می شود. اگر شما شرایط زیر را داشته باشید ممکن است بیشتر در معرض خطر دیسمنوره قرار داشته باشید:

• اگر زیر ۲۰ سال سن دارید
• سیگاری هستید
• در طول دوره عادت ماهیانه خود به شدت خونریزی می‌کنید
• داشتن عادت ماهیانه دردناک در خانواده شما سابقه دارد
• اگر دچار بیماری‌های اساسی مانند موارد زیر هستید:
• آندومتریوز
• فیبروم در رحم
• بیماری التهابی لگن

درد ناشی از دیسمنوره معمولاً در باسن و پاها احساس می‌شود. این درد معمولاً یک تا سه روز به طول می‌انجامد. درد می‌تواند خفیف یا بسیار شدید باشد یا حتی ممکن است شلیک درد را تجربه کنید.

بارداری

کمردرد در دوران بارداری شایع است. این اتفاق با تغییر مرکز ثقل بدن شما ایجاد شده و با تغییرات هورمونی افزایش می‌یابد؛ زیرا هورمون ها برای آماده سازی بدن شما برای زایمان، رباط های شما را شل می کنند.

 برای بیشتر خانم‌ها کمردرد بین ماه های پنجم تا هفتم بارداری اتفاق می‌افتد اما می تواند زودتر نیز شروع شود. اگر قبلاً مشکلات مربوط به کمر داشته اید، احتمالا در دوران بارداری دچار کمردرد خواهید شد.

شایعترین ناحیه برای درد، زیر کمر و پشت استخوان ران شما است. همچنین ممکن است در مرکز کمر و اطراف آن درد داشته باشید. این درد ممکن است حتی تا پاهای شما انشعاب پیدا کند.

کشش عضلانی 

کششی یک عضله یا ربات، یکی از شایع‌ترین دلایل کمردرد است و می‌تواند ناشی از موارد زیر باشد:

• بلند کردن اجسام سنگین
• خم شدن یا چرخش شدید
• حرکت ناگهانی و غیرعادی
• کشش بیش از حد ماهیچه یا رباط

اگر به انجام حرکتی که باعث کشش ماهیچه شده است ادامه دهید، ممکن است در نهایت باعث اسپاسم کمر شود.

سندروم پیریفورمیس 

سندروم پیریفورمیس، درد در نتیجه اسپاسم در عضله پیریفورمیس شما است. پیریفورمیس عضله بزرگی است که در عمق باسن قرار دارد. زنان به دلیل هورمون‌ها و تغییرات مربوط به باروری در لگن، بیشتر مستعد ابتلا به این کمر درد هستند.

سندروم پیریفورمیس اغلب باعث تحریک یا فشرده شدن عصب سیاتیک می‌شود و دردی مشابه درد سیاتیک ایجاد می‌نماید. ممکن است سندروم پیریفورمیس باعث موارد زیر شود:

• درد مزمن در ناحیه باسن و لگن که با حرکات لگن بدتر می‌شود.
• درد هنگام خارج شدن از رختخواب
• عدم توانایی برای نشستن برای مدت زمان طولانی
• انشعاب درد به قسمت پشت ران و پا

علائم معمولاً با دراز کشیدن روی کمر بهتر می‌شوند

اختلال عملکرد مفصل ساکروایلیاک

درد مفصل ساکروایلیاک که بخش پایینی ستون فقرات شما را به لگن متصل می‌کند، اختلال عملکرد مفصل ساکروایلیاک یا ساکروایلیاتیس نامیده می‌شود. مشکلات مفصل ساکروایلیاک در میان شایع‌ترین دلایل درد بخش پایینی کمر قرار دارد.

سطح مفصل ساکروایلیاک در زنان عموماً کوچکتر از مردان است و این امر باعث می‌‌شود فشار بیشتری به این مفصل وارد شود. استخوان دنبالچه نیز در زنان وسیع‌تر، نامتعادل تر، دارای خمیدگی کمتر و بیشتر متمایل به سمت عقب است که باعث ایجاد مشکلاتی در مفصل ساکروایلیاک می‌شود.

عوامل فوق و چندین تفاوت آناتومیکی دیگر می‌تواند باعث خطر بیشتر و عدم تعادل مفصل ساکروایلیاک به خصوص در زنان جوان شود.

اختلال عملکرد مفصل ساکروایلیاک همچنین می تواند باعث بروز علائم شبیه سیاتیک شود. ویژگی‌های مشترک بین این دو مشکل عبارتند از:

• درد پایین کمر
• درد خفیف یا شدید که مستقیماً در باسن احساس می‌شود و گاهی می‌تواند به شکل یک درد بسیار شدید احساس شود
• یک درد تیز و شدید مانند تیر خوردن در زیر ران که به طور معمول از زانو پایین‌تر نمی‌رود.

درد مفصل ساکروایلیاک معمولاً در حین نشستن، دراز کشیدن روی یک طرف و یا بالا رفتن از پله‌ها افزایش پیدا می‌کند.

استئوآرتروز ستون فقرات 

این ساییدگی و فرسایش ناشی از آرتریت و آرتروز در مفاصل فاست (مفاصل متصل به مهره‌های ستون فقرات) در زنان شایع است. خطر این بیماری با افزایش سن یا وزن بیشتر می‌شود.

آرتروز ستون فقرات باعث ازبین رفتن غضروف در مفاصل می‌شود. بدون وجود غضروف ممکن است استخوان‌های شما به یکدیگر کشیده شوند و باعث درد شوند. استئوآرتروز کمر می‌تواند باعث موارد زیر شود:

• درد در قسمت فوقانی یا پایین کمر، کشاله ران، باسن و ران‌ها
• خشکی بدن و درد در هنگام صبح
• شدت گرفتن گاه به گاه درد

ممکن است درد در یک طرف کمر شما ایجاد شود و در هنگام وارد شدن فشار افزایش یافته و یا هنگام خم کردن ستون فقرات به سمت جلو کاهش پیدا کند.

اسپوندیلوزیس دژنراتیو

وقتی به دلیل انحطاط و فرسایش، یک مهره در ستون فقرات شما روی مهره دیگر می‌لغزد به آن اسپوندیلوزیس انحطاطی یا اسپوندیلوزیس دژنراتیو گفته می‌شود. این بیماری در زنان یائسه به دلیل پایین بودن سطح استروژن شایع است.

هنگامی که سطح هورمون استروژن در بدن پایین است، تخریب دیسک بین‌ مهره‌ای و شل شدن رباط هایی که مهره‌ها را در کنار یکدیگر نگه می‌دارد، افزایش پیدا کرده و باعث بی ثباتی ستون فقرات می‌شود. همچنین احتمال ابتلا به استئوآرتریت ستون فقرات در این گروه سنی بیشتر است و این امر خطر لغزش مهره‌ها را افزایش می‌دهد.

اسپوندیلوزیس دژنراتیو می‌تواند باعث موارد زیر شود:

• درد پایین کمر و انشعاب این درد به پاها
• لنگش عصبی (درد در هنگام راه رفتن) در صورتی که ریسمان نخاعی فشرده شود.

معمولا هنگام خم شدن به سمت جلو، درد تسکین می‌یابد.

کوکسیدنیا (درد استخوان دنبالچه)

درد در استخوان دنبالچه در انتهای ستون فقرات، کوکسیدنیا نامیده می‌شود. کوکسیدینیا عمدتاً به دلیل آسیب ایجاد می‌شود. این مشکل به دلیل تفاوت در شکل و زاویه لگن و آسیب در حین زایمان، در زنان شایع‌تر است‌. استخوان دنبالچه در هنگام نشستن، به عنوان پشتیبان وزن عمل می‌کند. آسیب دیدن این ناحیه می‌تواند باعث درد در موارد زیر شود:

• نشستن
• تکیه دادن به عقب در هنگام نشستن
• نشستن روی سطوح سخت
• بلند شدن و ایستادن از یک موقعیت نشسته

درد استخوان دنبالچه معمولاً پس از ایستادن به طور ناگهانی تسکین پیدا می‌کند. ممکن است ترجیح دهید هنگام نشستن به سمت جلو خم شوید یا به یک طرف باسن خود تکیه کنید تا درد در ستون فقرات شما کاهش پیدا کند.

شکستگی‌های ناشی از پوکی استخوان در ستون فقرات 

هنگامی که چگالی استخوان‌های شما کاهش پیدا می‌کند،  این امر باعث شکنندگی استخوان شده و آن را مستعد شکستگی می‌کند؛ به این حالت پوکی استخوان گفته می‌شود . پوکی استخوان زمانی اتفاق می‌افتد که میزان فرسایش و از دست دادن بافت استخوانی، از تشکیل استخوان بیشتر باشد. زنان در دوران پس از یائسگی ۴ برابر بیشتر از مردان در معرض پوکی استخوان قرار دارند . این تفاوت ممکن است به دلیل کمبود هورمون استروژن، از دست دادن استخوان در سنین جوانی و از دست دادن بافت استخوانی با سرعت بیشتر باشد. پوکی استخوان به خودی خود می‌تواند باعث درد استخوان شود اما به طور معمول می‌تواند باعث شکستگی ناشی از فشار در ستون فقرات شما شده و در نتیجه درد بسیار شدید در کمر را به همراه داشته باشد. شکستگی ناشی از فشار بر ستون فقرات می‌تواند موارد زیر را به دنبال داشته باشد:

• کمر درد شدید که به طور معمول در ناحیه میانی کمر یا بخش پایینی آن ایجاد می‌شود.
• ممکن است درد در جلوی ستون فقرات پخش شود و با عارضه قلبی یا مشکلات ریوی اشتباه گرفته شود.

این وضعیت بسته به شدت آن می‌تواند به یک وضعیت اورژانسی پزشکی تبدیل شود

سیاتیک

درد سیاتیک یکی از نشانه‌های فشرده شدن عصب سیاتیک، یعنی طولانی‌ترین عصب در بدن شما یا آسیب دیدگی آن است. عصب سیاتیک، عصبی است که از بخش پایینی ستون فقرات شما تا ناحیه سرینی امتداد پیدا کرده و به سمت پشت پاها پایین می‌رود. عصب سیاتیک باعث احساس سوزش یا دردی می‌شود که مانند وارد شدن شوک به بخش پایینی کمر احساس می‌شود. این درد معمولاً تا پایین یکی از پاها امتداد پیدا می‌کند و در موارد شدید آسیب دیدگی عصب سیاتیک، ممکن است دچار بی حسی و ضعف در پاها شوید.

دیسک فتق کمر 

هنگامی که یکی از دیسک‌هایی که مهره‌های شما را پشتیبانی می‌کنند فشرده شده و از جای خود خارج شود، وضعیت دیسک فتق کمر ایجاد می‌شود. ادامه یافتن این وضعیت در نهایت می‌تواند باعث پارگی دیسک شود. درد این وضعیت، ناشی از فشرده شدن عصب مجاور دیسک توسط دیسک برآمده است.

دیسک کمر همچنین می‌تواند بر اثر آسیب دیدگی ایجاد شود. هر چه سن شما بالاتر می‌رود احتمال ابتلا به دیسک فتق کمر بیشتر می‌شود. ناحیه لامبر کمر شایع‌ترین ناحیه برای ایجاد دیسک است اما احتمال بروز آن در گردن نیز وجود دارد.

فرسودگی دیسک 

با بالا رفتن سن، دیسک‌های ستون فقرات شروع به فرسایش می‌کنند . فرسایش یا دژنراسیون دیسک ممکن است در اثر صدمات یا حرکت مکرر نیز ایجاد شود. بیشتر افراد پس از سن ۴۰ سالگی دچار فرسودگی دیسک می‌شوند. انحطاط دیسک همیشه باعث ایجاد درد نمی‌شود اما می‌تواند در برخی از افراد درد ایجاد کند.

فرسایش ستون فقرات در گردن و بخش پایینی کمر شایع‌تر است. ممکن است درد ناشی از آن به ناحیه سرینی و ران های شما نیز امتداد پیدا کند و به شکل رفت و برگشتی احساس شود.

سبک زندگی 

زنان ممکن است به علل شناسایی نشده‌ای نیز درد کمر را تجربه کنند. تغییرات معمولی در چرخه زندگی یک زن از جمله بارداری، زایمان، عدم تعادل هورمونی، افزایش وزن (به خصوص در ناحیه شکم) می تواند باعث بروز سلسله‌ای از حوادث شود که به کمردرد می‌انجامند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟ 

در برخی از موارد، مراجعه به پزشک برای تعیین علت کمردرد اهمیت بسیاری دارد. در صورت تجربه هر یک از موارد زیر در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید:

• اگر قادر به ایستادن یا راه رفتن نیستید
• اگر کمردرد شما با تب همراه است یا نمی‌توانید روده و مثانه خود را کنترل کنید
• در پاها احساس درد، بی‌حسی یا سوزن‌ سوزن شدن دارید
• درد کمر تا پاها انشعاب پیدا می‌کند
• احساس درد شدید در شکم دارید
• کمر درد شما شدید است و باعث تداخل در زندگی روزمره می‌شود.
• دارای علائم آندومتریوز هستید.
• در طول دوران بارداری خود دچار درد همراه با خونریزی واژینال یا درد هنگام ادرار کردن هستید
• اگر پس از سقوط از ارتفاع یا تصادف احساس کمردرد دارید
• پس از یک هفته انجام مراقبت‌های خانگی هیچگونه تسکینی در درد خود احساس نکرده‌اید.

ممکن است پزشک بسته به علت کمر درد بتواند راه حلی فراتر از درمان های خانگی و اقدامات مراقبتی ارائه کند

 درمان کمردرد زنان

اگر کمردرد شما باعث علائم عصبی، بی‌حسی یا ضعف شده است یا اگر کار روزانه شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد در این باره با پزشک مشورت کنید. پزشک می‌تواند در تشخیص علت کمردرد و درمان آن به شما کمک کند. یک پزشک متخصص آموزش دیده همچنین می‌تواند اصلاحات لازم در سبک زندگی را به شما توصیه کند. مانند پیروی از یک رژیم غذایی ضد التهابی و تمرینات ورزشی منظم برای جلوگیری از عود بیماری

درمان‌های خانگی برای کمر درد 

اگر کمر درد شما به دلیل مشکلات مربوط به دوران عادت ماهیانه یا ناشی از فشار عضلانی است، ممکن است بخواهید برای کاهش درد خود درمان‌های خانگی زیر را امتحان کنید:

• پد گرمایشی؛ گذاشتن یک پد گرمایشی روی کمر می‌تواند با تقویت گردش خون، مواد مغذی و اکسیژن بیشتری به عضلات کمر شما برساند.
• گرفتن حمام آب گرم؛ حمام آب گرم می تواند گردش خون در بدن شما را بهبود بخشیده و درد و انعطاف ناپذیری عضلات را کاهش دهد.
• داروهای مسکن بدون نسخه؛ داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID ها) بدون نسخه (OTC) مانند ایبوپروفن (Motrin, Advil) ناپروکسن (Aleve) و اسپرین می‌توانند به کاهش درد کمر و سایر انواع درد مرتبط با دوره عادت ماهیانه شما کمک کنند.
• کشش؛ کشش ملایم منظم می‌تواند به کاهش درد کمر کمک کند یا از بازگشت آن جلوگیری نماید
• استفاده از بسته یخ؛ اگر کمر شما به دلیل فشار عضلانی یا آسیب دیدگی درد می‌کند، گذاشتن بسته یخ می‌تواند به کاهش التهاب، درد و کبودی کمک کند. گذاشتن بسته‌های یخ در ۴۸ ساعت اول پس از فشار عضلانی و آسیب دیدگی، بهترین عملکرد را خواهد داشت.
• بالش؛ گذاشتن یک بالش بین زانوها اگر روی پهلو می خوابید یا زیر زانوها اگر روی کمر می‌خوابید می‌تواند به کاهش درد کمر و ناراحتی آن کمک کند.
• پشتیبانی مناسب از کمر؛ استفاده از صندلی های دارای پشتیبان مناسب در هنگام نشستن، می تواند به تسکین درد ناحیه لامبر کمک کند.

آیا من به فیزیوتراپی احتیاج دارم؟

اگر به طور معمول شما از نظر جسمی از سلامت عمومی خوبی برخوردار هستید و تمرینات تناسب اندام منظم را انجام می‌دهید و هیچگونه دردی ندارید که تا پاهای شما انشعاب پیدا کند، کمردرد شما بدون درمان برطرف خواهد شد. فیزیوتراپی اغلب برای افرادی که در معرض خطر کمر درد مزمن هستند، توصیه می‌شود. غالباً این بیماران با درد شدید و مداوم یا علائمی که تا پاها انشعاب پیدا می‌‌کنند و می‌توانند شامل بی حسی و سوزن سوزن شدن نیز باشند، دست و پنجه نرم می‌کنند.

هنگامی که پزشک احتمال وجود بیماری‌های جدی که ممکن است نیاز به مداخله فوری پزشکی داشته باشند را رد می‌کند، فیزیوتراپیست برای شما برنامه درمانی طراحی می‌کند که نتیجه آن موارد زیر است:

• بهبود بخشیدن اختلالات ساختاری در ستون فقرات و لگن
• تسکین درد یا اصلاح تجربه درد کنونی شما
• بازگرداندن شما به فعالیت‌های عادی خود در اسرع وقت

اگرچه ممکن است به نظر برسد باقی ماندن در رختخواب و منتظر ماندن برای برطرف شدن درد، بهتر است؛ اما ثابت شده است که انجام این کار برای روند بهبودی طبیعی هیچ نتیجه‌ای در بر نخواهد داشت. برعکس توصیه می‌شود فعال بمانید، برنامه ورزشی منظم خود را تا حدی که می توانید تحمل کنید کاهش داده یا اصلاح کنید و به تدریج به فعالیت‌های طبیعی خود بازگردید تا بهبودی حاصل شود. درمان به علت اصلی کمر درد بستگی دارد اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درمان دستی که شامل دستکاری و آماده سازی بدن با دست است.
• ماساژ درمانی و تکنیک‌های مخصوص بافت نرم
• برنامه‌های ورزشی درجه بندی شده
• تمرینات انعطاف پذیری و کششی
• طب سوزنی
• ضربه زدن
• آب درمانی
• آموزش موقعیت وضعی صحیح بدن
• مشاوره و آموزش ارگونومیک
• ورزش‌های تقویتی
• درمان نقطه ماشه
• TENS

بررسی موقعیت وضعی

این کار بخش عمده‌ای از ارزیابی فیزیوتراپیست شما است. فیزیوتراپیست با ارزیابی وضعیت قرارگیری بدن مشخص می‌کند که چه مناطقی از گردن و ستون فقرات محکم، سفت، بیش از حد استفاده شده یا کمتر استفاده شده هستند. انجام این کار در ترکیب با سایر جنبه‌های معاینه، رویکرد درمانی که پزشک انتظار دارد بیشتر از همه در کاهش درد و پیشگیری از عود مکرر آن موثر باشد را تعیین می‌کند. ممکن است این بررسی شامل ارائه اطلاعاتی درباره نقاط ضعف و قوت موقعیت وضعی و آسیب‌های جزئی در بدن شما، آموزش چند تمرین برای رفع هرگونه نقص یا ارائه سایر روش‌ها و ابزارهای درمان دستی باشد.

اولتراسوند درمانی 

دستگاه های التراسونیک یک روش درمانی هستند که در مراکز فیزیوتراپی استفاده می‌شوند و از امواج صوتی با فرکانس بالا یا پایین برای درمان استفاده می‌کنند. امواج صوتی به بافت‌های احاطه کننده ناحیه درد و عروق آن می رسند و به عضلات نفوذ می‌کنند و باعث گرم شدن بافت های عمیق یا عضلات می شوند. این امر باعث آرامش یافتن بافت می‌شود و در درمان گرفتگی عضلات و اسپاسم عضلانی مفید است. همچنین اثر گرمایشی امواج اولتراسوند باعث گشاد شدن عروق خونی و افزایش گردش خون در ناحیه تحت درمان می‌شود  و به بهبودی آن کمک می‌کند. فیزیوتراپیست همچنین می‌تواند فرکانس دستگاه را به نحوی تنظیم کند که از امواج برای کاهش التهاب کمک بگیرد.

تحریک الکتریکی

تحریک الکتریکی از یک جریان الکتریکی برای وادار کردن یک عضله یا یک گروه عضلانی به انقباض استفاده می‌کند. با قرار گرفتن الکترود روی پوست و حرکت دادن آن در نواحی مختلف، فیزیوتراپیست می‌تواند فیبرهای عضلانی مناسب را بازسازی کند. انقباض عضله از طریق تحریک الکتریکی به تقویت عضله آسیب دیده کمک می‌کند. فیزیوتراپیست می‌تواند تنظیمات دستگاه را به نحوی تغییر دهد تا یک انقباض عضلانی نیرومند یا ملایم ایجاد کند. انقباض عضله علاوه بر افزایش قدرت عضلانی باعث خونرسانی به ناحیه آسیب دیده می‌شود که بهبود آن کمک می‌کند.

تکنیک‌های بیوفیدبک و EMG

گاهی اوقات احساس کردن عضلاتی که باید از آنها کار بکشید مشکل است. پزشکان به منظور بهبود بازسازی عضلات شکم از یک دستگاه واحد بیوفیدبک یا دستگاه ‏EMG (الکترومیوگرافی) استفاده می‌کنند تا از نحوه بازسازی و عملکرد عضلات شکم، در کمر احساس بهتری حاصل شود.

ورزش‌هایی برای کمر درد 

ممکن است گاهی اوقات متوجه شوید که از انجام فعالیت‌های خاصی اجتناب می‌کنید زیرا نگران افزایش درد خود هستید. فیزیوتراپی از یک روش درمانی برای کمک به شما در غلبه بر این ترس استفاده می‌کند و این روش درمانی، انجام تدریجی فعالیت‌هایی است که شما را آزار می‌دهند. به این کار درجه بندی فعالیت گفته می‌شود. تمرینات درجه بندی فعالیت، فعالیت دردناک را به چند حرکت کوچک و بدون درد تقسیم می‌کنند. این کار سیستم‌های عصبی و اسکلتی عضلانی شما را تشویق می کند تا به یک باور جدید و مثبت درباره فعالیت برسند.

به عنوان مثال ممکن است هر بار که فرزندان خود را از زمین بلند می‌کنید، احساس کمردرد داشته باشید. با استفاده از مفهوم درجه بندی فعالیت می توانید این کار را با انجام اسکوات بدون وزنه شروع کنید. سپس یک شیء ۵ پوندی را از روی زمین بلند کنید. در جلسه بعد ممکن است یک شیء ۱۰ پوندی را بلند کنید. شما این پیشرفت تدریجی فعالیت را تا زمانی ادامه خواهید داد که توانایی بلند کردن فرزندان خود از روی زمین را پیدا کنید.

در اینجا برخی از مفاهیمی که به طور معمول در یک جلسه آموزش درجه بندی فعالیت گنجانده شده، آمده است:

• کمردرد یک وضعیت خوش خیم است و هیچ مشکل جدی در بدن شما وجود ندارد.
• این تمرینات به منظور کمک به احساس امنیت برای حرکت کردن است و لزوماً برای افزایش قدرت نیست.
• برای بازگشت به محل کار یا بازگشت به ورزش کردن، تسکین کامل درد لازم نیست.
• این جلسات درمانی بر توانایی فعال بودن تمرکز دارند؛ نه فعالیت بدون درد.
• شما و درمانگر شما اهداف تدریجی را برای خود تعیین می‌کنید که به تدریج افزایش پیدا می‌کنند و می‌توانید در هر جلسه به یکی از آنها دست پیدا کنید.
• شما و درمانگر خود بر تاریخ یک هدف برای بازگشت به محل کار یا ورزش کردن، به توافق خواهید رسید.