برای درمان بی حسی و گزگز ران (مرالژیا پارستتیکا) چه باید کرد؟

مرالژیا پارستتیکا عصب پیچ خورده ران زمانی اتفاق می‌افتد که  عصب  تحت فشار یا تراکم قرار گیرد که باعث ایجاد درد و ناراحتی در فرد می‌شود. برای تسکین علائم ناشی از عصب پیچ خورده باید مراقبت های خانگی و تمرین و درمان دارویی صورت گیرد. به علائم مشترک عصب متراکم شده و تحت فشار قرار گرفته در اشاره شده است:

• بی حسی و گزگز کردن ران: احساس درد در ناحیه ای که آسیب دیده خواهد بود و در موارد شدید بی حسی در این ناحیه به وجود خواهد آمد.
• درد: احساس لرزش و درد همراه با گرما در ناحیه ای که عصب پیچ خورده مشاهده خواهد شد.
• سوزن سوزن شدن ران: فرد آسیب دیده ممکن است احساس سوزن سوزن شدن در ناحیه ای که عصب تحت فشار قرار گرفته داشته یاشد.
• ضعف عضلانی: عدم توانایی برای انجام فعالیت های خاص ممکن است در موارد آسیب جدی عصب مشاهده شود.
• از دست رفتن ماهیچه: این اتفاق معمولا در مرحله بعدی رخ می‌دهد. همواره باید ناحیه آسیب دیده را با ناحیه دیگر که سالم است مقایسه کنیم تا تفاوت را مشاهده کنیم. اگر تفاوتی را مشاهده کردید با دکتر خود سریعا مشورت کنید.

 چگونه با عصب پیچ خورده در ران مقابله کنیم؟

 مراقبت های اولیه

تمامی این موارد به شما کمک خواهد کرد تا در خانه درد ناشی از عصب پیچ خورده را کاهش دهید.

• محافظت: محافظت از عصب آسیب دیده به این معنی است که آسیب و خسارت بیشتر جلوگیری کرد. برای مراقبت از ران باید آن را در محیط گرم ( حمام، سونا و …) قرار نداد و از انجام فعالیت های بیش از اندازه دوری کرد.
• استراحت: بهتر است از انجام فعالیت هایی که ممکن است باعث بیشتر شدن آسیب در ناحیه مورد نظر شود در 24 تا 72 ساعت اولیه دوری کرد و تا حد امکان به استراحت پرداخت.
• بی تحرکی عضله: ناحیه مورد نظر معمولا آتل بندی و بانداژ می‌شود تا ناحیه آسیب دیده را بی حرکت کنند و از آسیب های بعدی جلوگیری کنند.
• منقبض کردن عضله: با استفاده از یخ اطراف ناحیه آسیب دیده را با پیچیدن بسته های یخ به دور آن خنک نگه دارید. این کار را به مدت 15 تا 20 دقیقه  هر دو یا سه ساعت هر روز انجام دهید. این کار باعث می‌شود درد کمتر شده و تورم کاهش یابد.
• بالا آوردن ران:  برای بالا آوردن ران زیر آن یک یا دو بالشت قرار دهید تا ران در حالت دراز کشیده بالاتر از قلب قرار بگیرد. با این کار جریان خون بهتر به ناحیه آسیب دیده انتقال می‌یابد و به درمان کمک می‌کند.

استفاده از قرص های مسکن برای کاهش درد

 اگر درد در ناحیه عصب پیچ خورده زیاد است ممکن است دکتر به شما قرص های مسکن را توصیه کند. ممکن است از قرص های مسکن متوسط یا مسکن های قوی در صورت لزوم استفاده شود.

• قرص های مسکن با مسدود کردن یا مداخله کردن در سیگنال های ارسالی به مغز احساس درد را ازبین می‌برند زیر اگر سیگنال به مغز نرسد دردی احساس نخواهد شد.
• نمونه های از مسکن های OTC شامل پاراستامول و اکتامینوفن است و نمونه های مسکن با نسخه شامدل کدئین و ترامادول است.

 استفاده از قرص های ضد التهاب غیر استروئیدی برای کاهش تورم

NSAIDs دارو های غیر استروئیدی ضد التهابی با مسدود کردن مواد شیمیایی خاص بدن که باعث تورم در ناحیه آسیب دیده می‌شوند کار می‌کنند. نمونه هایی از این دارو ها ایبوپروفن، ناپرکسن و آسپرین است.

• داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی نباید در 48 ساعت اول بعد از مصدومیت مورد استفاده قرار گیرند زیرا فرایند درمان را به تاخیر می‌اندازند. تورم عضو آسیب دیده یکی از واکنش های جبران کننده بدن است.
• این داروها ممکن است باعث ناراحتی شکم شود و بهتر است با وعده غذایی مصرف شود.

 به دکتر اجازه دهید تا آتل یا پشت بند را روی ران قرار دهد

 در بعضی موارد دکتر پیشنهاد خواهد کرد تا از آتل استفاده شود تا حرکت ران آسیب دیده محدود شود و ماهیچه و عصب آسیب دیده استراحت کند و فرآیند درمان توسعه یابد.

 ماساژ دادن ناحیه عصب پیچ خورده

 یک ماساژ آرام یا روغن گرم برای آرام کردن عصب آسیب دیده مناسب خواهد بود. ماساژ را می‌توانید از فردی دیگر تقاضا کنید یا به یک متخصص ماساژ درمانی مراجعه کنید.

• یک ماساژ مناسب با استفاده نوازش محکم و طولانی و با فشار ثابت ماهیچه ران را ماساژ می‌دهد. این کار باعث کاهش فشار و اسپاسم عصب می‌شود. بعضی اوقات لرزش ماهیچه نیز برای ماهیچه و عصب مناسب است.
• با یک بار انجام ماساژ امکان درمان کامل وجود ندارد و نیاز به چندین جلسه ماساژ درمانی است تا ماهیچه و عصب آسیب دیده درمان شود.

تزریق استروئید

تزریق استروئید می‌تواند کمک کند تا تورم ایجاد شده کاهش یابد و در نتیجه فشاری که روی عصب به دلیل تورم ایجاد شده از بین برود.تزریق استروئید باید توسط دکتر انجام شود و با نسخه باشد.

کشش عضله پیریفورمیس

این تمرین و حرکت باعث کشش عضله ران و پایین کمر می‌شود و باعث می‌شود فشار بر روی ران کم شود.

• روی یک صندلی بنشید و پاها را روی زمین قرار دهید . اگر درد ران از سمت چپ است پای سمت چپ خود را روی زانوی پای راست قرار دهید. و اگر درد از ران راست است پای راست را روی زانوی سمت چپ قرار دهید.
• قوزک پا را با فاصله 1 تا 2 اینچ (2.5 تا 5.1 اینچ) بالاتر از قوس زانو قرار گیرد.
• به سمت جلو خم شوید تا کشش را در سمت چپ ران و کمر ایجاد شود. این کار را به مدت 10 تا 20 ثانیه اجام دهید.

سعی کنید مفصل ران را انعطاف پذیر کنید

 این تمرین باعث کشش در ماهیچه ران می‌شود و بنابراین باعث کاهش فشار بر روی ران خواهد شد.

• فرض کنید در حالت خیز برداشتن هستید. پای جلو باید 3 تا 4 فوت (0.9 تا 1.2 متر) جلو تر از پای عقب باشد. هر دو زانو بابد به اندازه 90 درجه خم شوند. پای عقب باید پایی باشد که احساس درد دارد زیرا کشش زیادی خواهد داشت.
• زانو پای عقب خود را روی زمین قرار دهید و زانوی جلوی خود را رو به روی پاشنه پا قراردهید. بدن را به سمت جلو قرار دهید و به آرامی خیز بردارید تا کشش را در قسمت جلوی ران پای عقب حس کنید  و در این حالت 10 تا 20 ثانیه بمانید و سپس یه حالت اول برگردید.

 کشش قسمت بیرونی ران

سفتی در قسمت بیرونی ران باعث فشار روی عصب ها می‌شود که باعث ایجاد درد می‌شود. این تمرین سفتی ماهیچه را از بین می‌برد و درد را کم می‌کند.

• حالت ایستاده را تصور کنید. پای مصدوم شده را پشت پای دیگر قرار دهید و ران آن را در حالی که به یک طرف تکیه داداه اید به طرف دیگر فشار دهید.
• بازوی دستی که سمت پای مصودم است را نیز به سمت دیگر بدن در بالای سر بکشید تا کشش بیشتری ایجاد شود.
• در این حالت باید کشش مناسبی در سمتی از بدن که مصدومیت وجود دارد احساس شود. این حالت را 10 تا 20 ثانیه مگه دارید.

کشش ماهیچه سرین باسن

 سفتی در ماهیچه سرینی نیز می‌تواند باعث فشار روی عصب ها شود و باعث درد در ران شود. این تمرین باعث کشش ماهیچه سرینی شده و فشار را از روی عصب ها بر می‌دارد.

• دراز بکشید بر روی زمین و پاها را در راستای بدن قرار دهید. زانو پای آسیب دیده را خم کنید و آن را به سمت قفسه سینه بالا بیاورید.
• انگشتان را روی زانو بگذارید و به سمت قفسه سینه و شانه پا را بکشید. این کار را حدود 10 تا 20 ثانیه نگه دارید و سپس به حالت اول بگیرید.

از عواملی که باعث ایجاد عصب پیچ خورده می‌شود آگاه باشید

 احتمال ایجاد عصب پیچ خورده در شرایط زیر افزایش می‌یابد:

• وراثت: بعضی از افراد به صورت ارثی مستعد ایجاد عصب پیچ خورده هستند.
• چاقی: وزن اضافی باعث ایجاد فشار بر روی عصب ها می‌شود
• آرتروز: این بیماری باعث ایجاد زائده های استخوانی می‌شود که امکان دارد عصب را تحت فشار قرار دهد.
• استفاده بیش از حد: حرکات پی در پی و استفاده ببش از حد از یک عضو امکان ایجاد عصب پیش خورده را افزایش می‌دهد.
• حالت ایستادن: در صورتی که حالت ایستادن نامناسب باشد فشار اضافی بر عصب ها وارد خواهد شد.

“کپی فقط با ذکر منبع و لینک بلامانع است.”