درمان تنگی کانال نخاعی با لیزر: لیزر سرد برای درمان درد

تاریخ: ۲۱ آبان ۱۴۰۲

تنگی کانال نخاع به باریک شدن کانال موجود در ستون فقرات که نخاع از آن عبور می‌کند ، اطلاق می‌شود. این باریک شدن باعث افزایش فشار به نخاع و ریشه‌های عصبی خارج شده از نخاع می‌شود.

اگرچه عمل جراحی برای رفع تنگی نخاع می‌تواند به بهبود علائم کمک کند، اما برخی از شرایط و بیماری‌های پزشکی می‌توانند این گزینه درمانی را به یک خطر جدی برای بیمار تبدیل کنند. همچنین، همواره عوامل خطر مرتبط با عمل جراحی مانند آسیب به بافت‌ها یا عصب‌ها وجود دارند که ممکن است نگرانی‌هایی را به وجود آورند. به همین دلیل، روش‌های درمانی جایگزین و غیرتهاجمی به طور فزاینده توسط پزشکان در درمان تنگی نخاع توصیه می‌شوند. یکی از تکنیک‌های کمتر متداول، اما با نتایج دلگرم‌کننده در تحقیقات مختلف، لیزر درمانی سرد است. این روش در برخی موارد می‌تواند بهبود قابل توجهی در علائم و نشانه‌های تنگی نخاع داشته باشد. با این حال، قبل از انتخاب هر روش درمانی، مهم است با پزشک خود مشورت کنید و در مورد گزینه‌ها و مزایا و معایب هر یک از آن‌ها آگاه شوید.

تنگی کانال نخاعی چیست؟

در افرادی که تنگی کانال نخاعی دارند، ستون فقرات در یک یا چند منطقه زیر دچار تنگی می‌شود:

• فضایی در مرکز ستون فقرات.
• کانال‌هایی که اعصاب از ستون فقرات خارج می‌شوند.
• فضای بین استخوان‌های ستون فقرات.

این فضای تنگ باعث به نخاع و اعصاب فشار می‌آورد و می‌تواند باعث درد شود.

علل

تنگی کانال ستون فقرات می‌تواند توسط عوامل مختلفی ایجاد شود ، از جمله:

• افزایش سن، که می‌تواند باعث ایجاد تغییر در ستون فقرات شود. این مورد شایع‌ترین علت تنگی کانال ستون فقرات است.
• آرتروز در بعضی موارد می‌تواند بر ستون فقرات تأثیر بگذارد.
• بیماری‌های ارثی ، که با آن‌ها به دنیا آمده‌اید ، می‌تواند بر ستون فقرات تأثیر بگذارند. به عنوان مثال ، شما ممکن است با یک کانال نخاعی کوچک یا یک ستون فقرات خمیده به دنیا آمده باشید.
• تومورهای ستون فقرات.
• آسیب‌ها.
• بیماری پاجت (Paget’s disease) (بیماری که بر استخوان ها تأثیر می‌گذارد).
• فلوراید زیاد در بدن.
• رسوب کلسیم روی رباط‌هایی که در امتداد ستون فقرات قرار دارند.

چه کسانی به تنگی کانال نخاعی مبتلا می‌شوند؟

تنگی کانال نخاعی بیشتر در مردان و زنان بالای 50 سال دیده می‌شود. افراد جوان تر که با کانال نخاعی باریک متولد شده‌اند یا ستون فقرات آن‌ها آسیب دیده است نیز ممکن است دچار تنگی کانال نخاعی شوند.

علائم

ممکن است هیچ علائمی در تنگی کانال نخاعی وجود نداشته باشد ، یا علائم ممکن است به آرامی ظاهر شوند و با گذشت زمان بدتر شوند. علائم شامل:

• درد در گردن یا کمر.
• بی‌حسی، ضعف ، گرفتگی یا درد در بازوها یا پاها.
• درد پایین پا.
• مشکلات پا.

یک نوع جدی از تنگی کانال نخاع هنگامی رخ می‌دهد که به اعصاب کمر فشار وارد می‌شود. در صورت بروز هر یک از این علائم باید با پزشک خود تماس بگیرید:

• از دست دادن کنترل روده یا مثانه.
• مشکل در رابطه جنسی.
• درد ، ضعف یا از دست دادن احساس در یک یا هر دو پا.

آیا آزمایشی برای تشخیص تنگی کانال نخاعی وجود دارد؟

تشخیص این بیماری توسط یک پزشک متخصص جراح مغز و اعصاب بر اساس تاریخچه بیمار، علائم ، معاینه جسمی و نتایج آزمایش انجام می‌شود. مطالعات تصویربرداری مورد استفاده ممکن است موارد زیر را شامل شود:

• اشعه X: اشعه ها را در بدن متمرکز می‌کند تا یک تصویر ایجاد کند و می‌تواند ساختار استخوان‌ها ، نحوه قرار گیری ستون فقرات را مشخص کرده و مفاصل را مشخص کند.
• سی تی اسکن یا اسکن CAT: با ترکیب چندین اشعه X در کنار یکدیگر ، تصاویری ایجاد می‌کند که می‌تواند شکل و اندازه کانال ستون فقرات ، محتویات آن و ساختارهای اطراف آن را با جزئیات آناتومی استخوانی نشان دهد.
• MRI: با استفاده از آهنرباهای قدرتمند و فناوری رایانه ، تصاویری ایجاد می‌کند و می‌تواند نخاع ، ریشه‌های عصبی و مناطق اطراف آن و همچنین بزرگ شدن ، دژنراسیون و تومورها را نشان دهد.

میلوگرام: برای تشریح اعصاب و نخاع ، رنگ کنتراست را به فضای مایع نخاعی (مایع مغزی نخاعی) تزریق می‌کند و وجود هرگونه فشار در این مناطق را نشان می‌دهد. در برخی مواقع از پرتوهای اشعه ایکس و CT اسکن به صورت هم زمان و همراه هم استفاده می‌شود.

لیزر درمانی سرد چیست؟

لیزر درمانی سرد یک روش است که از طول موج خاصی از نور برای تحریک و تسریع فرآیند طبیعی بهبودی استفاده می‌کند. این تکنیک باعث افزایش جریان خون به ریشه‌های ستون فقرات و اعصاب می‌شود. پرتوهای لیزر درمانی سرد به بافت‌ها و عضلات آسیب دیده نفوذ کرده و منجر به بهبود علائم درد، التهاب و اسپاسم عضلانی می‌شود. این روش می‌تواند به عنوان یک روش غیرتهاجمی و غیردردناک درمانی مورد استفاده قرار گیرد و برای برخی از مشکلات عصبی و عضلانی موثر باشد. با این حال، قبل از استفاده از لیزر درمانی سرد، مهم است که با پزشک خود مشورت کنید و تأثیرات، مزایا و معایب آن را به طور دقیق بررسی نمایید.

مزایای لیزر

روش‌های درمانی مختلف از نظر جراحی و استراتژی های درمانی مرسوم (از جمله دارو) برای کمردرد به طور قابل توجهی مقرون به صرفه‌تر هستند ، و این مزیت را دارند که هیچ گونه عارضه جانبی را بر اثر ضعف ایجاد نمی‌کنند ، یا باعث ایجاد تغییرات مداوم و غیر قابل برگشت ساختاری در بدن نمی‌شوند. بیماران مبتلا به کمردرد ناشی از فیبرومیالژیا ، کشیدگی عضلات کمر ، فتق دیسک و تنگی کانال نخاعی، همگی در آزمایشات تحقیقاتی و کلینیکها از LLLT بهره مند شده‌اند.

آیا استفاده از لیزر برای درد کمر به دلیل تنگی کانال نخاعی روش ایمنی است؟

لیزر درمانی سرد یک روش غیرتهاجمی است به این معنی که عوارض ناشی از جراحی را به همراه ندارد. در نتیجه ، بیمار روند بهبودی سریع تری را پشت سر می‌گذارد و تقریباً بلافاصله پس از جلسه درمانی خود می‌تواند به سر کار خود بازگردد. هنگامی که این روش تحت نظارت یک فیزیوتراپیست یا پزشک باتجربه انجام شود ، لیزر درمانی هیچ عارضه جانبی عمده‌ای ندارد. اما در بعضی از بیماران ، لیزر درمانی سرد ممکن است قابل استفاده نباشد. بنابراین ، فیزیوتراپیست یا کایروپراکتور ارزیابی کاملی را از بدن شما انجام می‌دهد ، و حتماً با سابقه کامل پزشکی خود قبل از انجام این عمل به فیزیوتراپیست خود مراجعه کنید.

آیا لیزر درمانی سرد برای تنگی کانال نخاعی مؤثر است؟

شواهد علمی در مورد اثربخشی لیزر سرد یا لیزر درمانی کم توان در مدیریت بیماری‌های مختلف ستون فقرات در دسترس است. تحقیقات نشان می‌دهد که استفاده از لیزر درمانی کم توان می‌تواند به تسریع در بازسازی اعصاب آسیب دیده به دنبال آسیب نخاعی یا شرایط مزمن کمک کند.

جدا از تنگی کانال ستون فقرات ، لیزر درمانی سرد به طور گسترده در معالجه سایر بیماری‌های اسکلتی عضلانی مانند درد پایین کمر و درد گردن ، درد و سفتی همراه با سندرم تونل کارپال و آرتروز و درد ناشی از اسپاسم عضلانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در واقع ، دستگاه‌های لیزر کم توان تأیید شده توسط FDA برای درمان درد عضلات و مفاصل که به دلیل طیف وسیعی از شرایط ایجاد می‌شود ، طراحی شده‌اند.

این روش چگونه کار می‌کند

درمان با دستگاه لیزر صورت می‌گیرد که لیزرها با توان کم، از طیف قرمز مرئی و نزدیک مادون قرمز (با طول موج 380/400 نانومتر تا 1000 نانومتر)، بر روی پوست و ناحیه تحت درمان قرار می‌گیرند. این لیزرها به بافت‌ها نفوذ کرده و انرژی را جذب می‌کنند، که در نتیجه به انرژی بیوشیمیایی تبدیل می‌شود و فعالیت سلول‌ها در منطقه آسیب دیده را تحریک می‌کند. بسیاری از بیماران گزارش داده‌اند که این درمان باعث کاهش التهاب ناشی از کمردرد می‌شود و در نتیجه درد آن‌ها کاهش می‌یابد. برخی از بیماران نیاز به چندین جلسه درمانی دارند تا تغییرات قابل مشاهده‌ای در بدنشان رخ دهد، به خصوص اگر وضعیت آن‌ها شدید و بافتی گسترده یا دیسک کمر آسیب دیده باشد.

دیگر راه‌های درمان تنگی کانال نخاع

درمان غیر جراحی

ترکیبی از زمان ، داروها ، مدیریت وضعیت کلی بدن ، حرکات کششی و ورزش می‌تواند برای بسیاری از بیماران برای برطرف کردن درد مفید باشد. مدیریت وزن ، ترک نیکوتین و تلاش برای تقویت استخوان نیز ممکن است در این راه کمک کننده باشند.

• برای کاهش تورم و درد می‌توان از داروهای ضد التهابی استفاده کرد و برای تسکین درد می‌توان از مسکن استفاده کرد. بیشتر درد را می‌توان با داروهای بدون نسخه درمان کرد ، اما اگر درد شدید یا مداوم باشد ، ممکن است داروهای تجویزی مرود نیاز باشد.
• تزریق اپیدورال داروها ممکن است برای کاهش تورم نیاز باشد.پ
• فیزیوتراپی و یا تمرینات تجویز شده ممکن است به تثبیت و محافظت از ستون فقرات ، ایجاد استقامت و افزایش انعطاف پذیری کمک کند. درمان ممکن است باعث شود بیمار زندگی و فعالیت‌های عادی خود را از سر بگیرد. به طور معمول ، چهار تا شش هفته درمان توصیه می‌شود.

درمان جراحی

اگر روش‌های غیر جراحی (همان طور که در بالا توضیح داده شد) علائم بیماری شما را بهبود نمی‌بخشد، پزشک ممکن است عمل جراحی را توصیه کند. انواع مختلفی از جراحی‌های ستون فقرات در دسترس است و بسته به مورد خاص ، جراح مغز و اعصاب به شما کمک می‌کند تا تعیین کنید که چه روشی ممکن است برای شما مناسب باشد. مانند هر عمل جراحی ، خطرات شامل سن بیمار، سلامت عمومی و سایر مواردی است که همگی از قبل مورد توجه قرار گرفته‌اند.

جراحی تنگی کانال نخاع با لیزر

لیزر یک پرتو متمرکز از نور است که می‌تواند برای برش بافت نرم استفاده شود. در جراحی چشمی، این روش قطعاً مفید بوده و روند اصلاح چشم را به میزان زیادی تغییر داده است. در ستون فقرات ، الکتروکاتری برای برش بافت نرم بسیار کاربردی تر است. لیزرها می‌توانند بافت دیسک را برش دهند ، اما گرفتن مکانیکی قطعه دیسک و رهاسازی آن از فشار دادن عصب بسیار ساده‌تر و مطمئن تر است. همچنین ، از آنجا که دیسک درست در کنار ریشه عصب قرار دارد ، احتمال آسیب دیدن ریشه عصبی با لیزر وجود دارد. لیزر نمی‌تواند استخوان را برش دهد ، بنابراین نمی‌توان از آن‌ها برای رفع فشار بافتی بر اعصاب و در بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی استفاده کرد.