تفاوت تزریق ژل دیسکوژل در درمان دیسک کمر با عمل باز در چیست؟

امروزه جراحان به شکرانه وجود تکنولوژی پیشرفته  درمان دیسکوژل قادرند تکنیک‌های جراحی را که قبلا از طریق برش‌های طولانی انجام می‌شد را با روش‌های کم تهاجمی و ایجاد برش‌های بسیار کوچک اجرا کنند. این تکنیک مدرن مدام درحال اصلاح است و درحال حاضر جهت درمان مشکلات کمر و ستون‌فقرات که با درد مزمن و پایدار همراه هستند استفاده می‌شود.

جراح به جای برش‌های بزرگی که در جراحی‌های قدیمی انجام می‌شد با ایجاد یک سری برش‌ها و سوراخ‌های مختلف، جراحی حداقل تهاجمی را انجام می‌دهد. قطر هر برش کمتر از 1 اینچ می‌باشد.

سپس از طریق یکی از برش‌های ایجاد شده لوله نازک و مجهز به نور آندوسکوپ را وارد بدن بیمار می‌کند. دوربین کوچک تصاویر ویدوئی ضبط شده از بدن بیمار را روی صفحه نمایش نشان می‌دهد. این روش کمک می‌کند تا جراح ناحیه جراحی را از نزدیک مشاهده کند.

تجهیزات جراحی نازک و به‌طور خاص طراحی شده از طریق سوراخ دیگر وارد بدن بیمار می‌شوند. راهنمای کامپیوتری کمک می‌کند تا جراح در طول عمل اعصاب را به دقت هدایت و کنترل کند. در مرحله نهایی برش‌های کوچک بخیه شده و با چسب‌های مخصوص جراحی محافظت می‌شوند.

دیسکوژل نوعی درمان مدرن و کم‌تهاجمی است که در طی آن یک ماده از طریق کانولای نازک به‌طور مستقیم به دیسک بین مهره‌ای تزریق می‌شود. این ترکیب با تغییر حالت ساختار الکلی پروتئوگلیکان هسته پولپی منجربه از دست رفتن آب ذخیره شده در فضای دیسک بین مهره‌ای می‌شود. این جراحی موجب می‌شود به مدت چند ساعت تا چند روز هیچ  فشاری به اعصاب آسیب دیده ستون‌فقرات وارد نشود.

کمردرد، گردن درد، سیاتیک، فتق دیسک، تنگی کانال نخاعی، ناهنجاری‌هایی از قبیل اسکولیوز، اسپوندیلولیستیس، بیماری دژنراتیو دیسک، شکستگی‌های ستون‌فقرات، هم‌جوشی ستون‌فقرات، عفونت و تومور از بیماری‌هایی هستند که با دیسکوژل قابل درمان هستند.

دیسکوژل در مقایسه با جراحی بازکمر

فتق دیسک در طی روش میکروتراپی داخل دیسکی همراه با تزریق دیسکوژل بدون نیاز به جراحی و از طریق روش کم‌تهاجمی درمان می‌شود.

• دیسکوژل: دیسکوژل هسته دیسک بین مهره‌ای را به گونه‌ای تغییر می‌دهد که بیرون زدگی دیسک از بین می‌رود. این درمان تحت بیهوشی موضعی انجام میشود. تزریق دیسکوژل از طریق سوزن‌های بسیار نازک و بدون نیاز به بازکردن کانال نخاعی به فضای دیسک بین مهره‌ای انجام می‌گردد. میکروتراپی تحت راهنمایی و هدایت دقیق توموگرافی کامپیوتری انجام می‌شود. در این روش هیچ اسکار ناشی از جراحی به جا نمی‌ماند.

جراحی تقریبا 20 تا 30 دقیقه طول می‌کشد. نیازی به بستری شدن در بیمارستان و یا جلسات فیزیوتراپی بعد از جراحی نیست. نتایج جراحی دیسکوژل در بیش از 90% از بیماران مبتلا به فتق دیسک حاد با موفقیت همراه بوده و در بیشتر موارد پیچیده میزان موفقیت 80% تا 85% گزارش شده‌است.

• جراحی باز کمر: در جراحی سنتی باز کمر ، جهت دیدن ریشه اعصاب آسیب دیده نیاز به ایجاد برش‌های 5 تا 6 اینچی میباشد. برای ایجاد برش‌هایی در این سایز، قسمت اعظمی از عضله باید برش خورده و روزنه 3 تا 5 سانتی‌متری ایجاد شود. این شرایط در نهایت منجربه خطر خونریزی می‌شود.

عوارض جراحی کمر

جراحی کمر با عوارض فراوانی همراه است.

• از عوارض جانبی کمر می‌توان به استفاده از داروی بیهوشی عمومی اشاره کرد. بیهوشی عمومی بسته به سن و سلامت عمومی می‌تواند با عوارض جانبی عمده‌تری همراه باشد.
• علاوه‌بر تهاجمی بودن جراحی، طول دوره بستری شدن در بیمارستان، دوره‌های دردناک احیاء، استفاده از داروهای مسکن بعد از جراحی و همچنین مدت زمانی که بیمار از محیط کاری خود بدور است از دیگر عوارض جانبی جراحی کمر می‌باشد.
• احتمال تشکیل  بافت اسکار یکی دیگر از عوارض عمل کمر می‌باشد که باید حتما درنظر گرفت. در بسیاری از موارد، میزان تشکیل بافت اسکار جراحی کمربه‌قدری است که منجربه مشکلات دیگر ستون‌فقرات شده و بیمار را مجبور به جراحی مجدد می‌کند.
•  متاسفانه میزان بهبود کامل علائم از طریق جراحی باز کمر به‌دلییل عوارض ناشی از آن تقربا 60% است.
• تشکیل بافت اسکار ناشی از جراحی می‌تواند بسیار دردناک باشد، موجب محدود شدن تحرک و انعطاف‌پذیری شود و کیفیت زندگی را کاهش دهد.
• تشکیل بافت‌های اسکار معمولا به برش‌های طولانی جراحی و سایر آسیب‌های بافتی ایجاد شده در طول جراحی مرتبط می‌باشد.
• از آن‌جایی که بافت اسکار به خودی خود معمولا دردی ندارد  اما ایجاد بافت‌های اسکار گسترده اگر به ریشه‌های عصب چسبیده یا اصابت کند می‌تواند موجب درد فراوانی شود.
• بیماران مبتلا به سندروم ناموفق جراحی کمر با شیوه‌های مدیریت پزشکی فعلی که تمرکز آن روی کاهش درد جراحی کمر است به زندگی خود زندگی می‌دهند.
• این مثل حلقه‌ای است که بیماران در آن گرفتار می‌شوند. تسکین درد خوب توهم توانایی فیزیکی بهبود یافته را ایجاد می‌کند. اما برای بسیاری از بیماران مبتلا به جراحی ناموفق کمر بعد از یک دوره کوتاه: درد، اسپاسم و ضعف در سطح پایین فعالیت را نشان می‌دهند. از آن‌جایی که ریشه‌های عصب به‌طور مستقیم توسط جراحی‌های ناموفق آسیب ندیدند، اعصاب در یک شبکه از بافت اسکار به دام افتاده و با حرکت ستون‌فقرات و پاها موجب درد و اسپاسم می‌شوند.

به غیر از دیسکوژل چه درمان‌های دیگری برای فتق دیسک وجود دارد؟

درمان‌های دیگر فتق دیسک عبارتند از:

بلوک فاست (تزریق)

مفاصل فاست یک جفت مفصل هستند که در طرفین خط میانی هر یک از سطوح ستون‌فقرات قرار دارند. بلوک فاست روشی است که در طی آن، یک سوزن نازک تحت هدایت تصویربرداری برای انسداد ریشه اعصاب داروی بیحسی موضعی یا استروئید را به مفاصل فاست تزریق می‌کند. تزریق مفاصل فاست ممکن است در یک یا چندین سطوح و در یک یا هر دو طرف ستون‌فقرت انجام شود.

بلوک فاست نوعی آزمایش تشخیص پزشکی است که در طی آنبا تعیین این‌که آیا درد پاسخی به تزریق دارو می‌دهد یا خیر منبع درد تشخیص داده می‌شود. متناوبا، این روش برای درمان علائم ناشی از آرتریت مفصل فاست بکار می‌رود.

بلوک عصبی اپیدورال

این روش شامل تزریق داروی کورتیکواستروئید به فضای اپیدورال ستون‌فقرات است. این فضا بین دورا ( غشای احاطه‌کننده ریشه عصبی) و سطح داخلی کانال ستون‌فقرات که توسط مهره‌ها تشکیل شده قرار دارد.

بعد از انجام بیحسی موضعی پوست ناحیه تزریق، یک سوزن نخاعی به فضای اپیدورال تزریق می‌گردد. پزشکان برای اطمینان از دقت و ایمنی این روش را تحت هدایت فلوروسکوپی (اشعه ایکس) انجام داده  با استفاده از ماده کانتراست از قرار گرفتن سوزن در محل دقیق خود اطمینان حاصل می‌کنند.

داروهای بی حسی موضعی و ضدالتهابی کورتیکواستروئیدها برای کاهش تورم اطراف ریشه‌های اعصاب و همچنین تسکین فشار و درد به فضای اپیدورال تزریق می‌شوند.

بلوک عصبی اپیدورال به‌صورت سرپایی انجام می‌شود و معمولا 20 تا 30 دقیقه طول می‌کشد که این زمان شامل آماده‌سازی بیمار نیز می‌باشد. بعد از اتمام نوبت  دوره ریکاوری است که حدودا 45 دقیقه طول  می‌کشد.