تاریخ: ۱۸ آبان ۱۴۰۲
انگشت ماشه‌ای (تریگر فینگر) به وضعیت دردناکی گفته می‌شود که در آن انگشت شما هنگام خم شدن یا راست کردن قفل می‌شود. انگشت ماشه‌ای معمولاً انگشت شست و انگشت حلقه را تحت تأثیر قرار می‌دهد. به دلایل زیادی ممکن است به این بیماری مبتلا شوید و مهم است که علل انگشت ماشه‌ای را بدانید تا بتوانید مناسب‌ترین گزینه درمانی را انتخاب کنید.
در این مقاله به علت، علائم، درمان و حرکات اصلاحی مناسب برای انگشت ماشه‌ای اشاره شده است. اگر شما نیز این مشکل را دارید ادامه‌ی مطلب را دنبال کنید.
دلایل انگشت ماشه‌ای چیست؟
در انگشتان شما، استخوان‌های کوچک وجود دارند. این استخوان‌های کوچک توسط تاندون‌ها به عضلات متصل می‌شوند. هنگامی که شما عضلات خود را تنگ می‌کنید، تاندون‌ها روی استخوان‌ها کشیده می‌شوند تا انگشتان حرکت کنند. تاندون‌های بلندی وجود دارند که از مچ دست سرچشمه می‌گیرند و به استخوان‌ها و عضلات دست متصل می‌شوند. این تاندون‌ها به عنوان تاندون‌های خم کننده شناخته می‌شوند. آن‌ها از طریق غلافی که شبیه تونلی است حرکت می‌کنند. اگر به هر دلیلی، این تونل باریک شود، حرکت تاندون دشوار می‌شود. به این موضوع منجر می‌شود که انگشتان دردناک و محدود شوند و قابلیت باز کردن آن‌ها کاهش یابد. یکی از علل شایع این مشکل باریک شدن غلاف فلکسور است. در نتیجه فضای کمتری برای تاندون فلکسور وجود دارد و تحریک آن دشوار می‌شود. این ممکن است باعث تورم و درد شدید شود و همچنین ممکن است ظاهراً برآمدگی و التهاب رخ دهد. این موضوع حرکت را محدود کرده و باز کردن انگشت از حالت خم شده را دشوار می‌کند.
موارد زیر از دیگر دلایل انگشت ماشه‌ای می‌باشند:
- اگر مبتلا به دیابت باشید، ممکن است دچار انگشت ماشه‌ای شوید. این وضعیت باعث می‌شود سطح قند خون شما بالا رود.
- آرتریت روماتوئید یک بیماری خود ایمنی است و می‌تواند منجر به سفتی و درد در مفاصل از جمله انگشتان شود.
- نقرس می‌تواند دلیل اصلی ایجاد انگشت ماشه‌ای باشد. با این شرایط، حرکت مفاصل دشوار می‌شود زیرا بلورهای سدیم اورات در آن مفاصل به وجود می‌آیند.
- تجمع بیش از حد پروتئین غیرطبیعی به نام آمیلوئید در کبد یا سایر اندام‌ها منجر به بیماری به نام آمیلوئیدوز می‌شود، که ممکن است منجر به انگشت ماشه‌ای شود.
- سندرم تونل کارپال، تیروئید کم کار و انقباض دوپویترن از دیگر علل شایع انگشت ماشه‌ای هستند. برخی از افراد به دلیل بیماری دکورون De Quervain دچار این بیماری می‌شوند که بر روی تاندون‌های شست تأثیر می‌گذارد و باعث درد شدید در مچ دست می‌شود.
علائم انگشتان ماشه‌ای چیست؟
اکنون که کمی در مورد علل انگشت ماشه‌ای اطلاعات دارید، ممکن است بخواهید بدانید که آیا به این بیماری مبتلا شده‌اید یا خیر. در صورت مبتلا به انگشت ماشه‌ای، علائم خاصی را تجربه خواهید کرد که ممکن است از خفیف تا شدید باشند. سفتی انگشتان به ویژه در صبح، شایع‌ترین علامت انگشت ماشه‌ای است. هنگام حرکت انگشت خود نیز احساس صدادادن یا تق تق خواهید کرد. علاوه بر این، ممکن است در انتهای انگشت آسیب دیده یک برجستگی وجود داشته باشد. بعضی اوقات، انگشت شما به حالت خم شده قفل می‌شود و دیگر نمی‌توانید آن را صاف کنید.
چه افرادی بیشتر در معرض خطر انگشت ماشه‌ای هستند؟
انگشت ماشه‌ای در زنان بیشتر از مردان است. عوامل زیادی خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهند. اگر بین 40 تا 60 سال سن داشته باشید و کم کاری تیروئید نیز داشته باشید، به احتمال زیاد به این بیماری مبتلا می‌شوید. در صورت ابتلا به بیماری سل یا داشتن شغلی که مجبور به انجام فعالیت‌های تکراری هستید، در معرض خطر انگشت ماشه‌ای قرار دارید – این امر در کشاورزان، نوازندگان و کارگران صنعتی به دلیل ماهیت کار آن‌ها کاملاً معمول است.
چگونه می‌توان انگشت ماشه‌ای را درمان کرد؟
کسب اطلاعات در مورد علل انگشت ماشه‌ای به شما کمک می‌کند بهترین روش را برای تسکین انتخاب کنید. در اینجا چند گزینه درمانی وجود دارد که باید برای درمان در نظر بگیرید.
- استراحت: شما باید استراحت زیادی داشته باشید و از فعالیتی که ممکن است باعث ایجاد این بیماری شود، دوری کنید. در بیشتر موارد، با استراحت دادن به دست، بهبود قابل ملاحظه‌ای مشاهده خواهید کرد. به خاطر داشته باشید که ممکن است 3-4 هفته به استراحت بپردازید تا متوجه بهبود شوید.
- یخ یا گرما: کیسه یخ را روی انگشت آسیب دیده خود قرار دهید تا درد و تورم را تسکین دهد. در صورت عدم موفقیت آمیز بودن یخ درمانی، قرار دادن انگشت در آب گرم را برای رفع سفتی امتحان کنید.
- آتل یا بریس بپوشید: ممکن است نیاز شود شب‌ها آتل (اسپلینت) بپوشید تا هنگام خوابیدن دست خود را صاف نگه دارید. این کمک می‌کند تا انگشت خود را در حالت کشیده نگه دارید – ممکن است مجبور باشید تا شش هفته آن را بپوشید.
- حرکات کششی: با یک فیزیوتراپ صحبت کنید و در مورد برخی از ورزش‌های کششی موثر سوال کنید. کشش انگشتان به روش صحیح به شما کمک می‌کند تا انعطاف پذیری را بازیابی کرده و درد و تورم را نیز کاهش دهید.
- ماساژ: این می‌تواند گاهی اوقات برای بیماران مبتلا به انگشت ماشه‌ای مفید باشد و مطمئناً می‌تواند برخی از علائم را تسکین دهد. مهم است که در ابتدا خیلی با شدت ماساژ ندهید و مطمئناً ابتدا از فیزیوتراپیست بخواهید تا به شما آموزش دهد که کدام قسمت را ماساژ دهید و چه روش‌هایی را به کار بگیرید.
وقتی رویکردهای درمانی محافظه کارانه جواب نداد، مجبورید با پزشک خود صحبت کنید تا گزینه درمانی بهتری داشته باشید.
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی: ممکن است پزشک برای تسکین درد به شما ایبوپروفن یا ناپروکسن بدهد.
- تزریق استروئید: تزریق استروئید در غلاف تاندون ممکن است به کاهش التهاب و درد کمک کند. این تزریق‌ها حاوی داروی استروئیدی هستند که به تاندون کمک می‌کنند تا دوباره آزادانه سر بخورد. اگر دیابتی نیستید این گزینه درمانی جواب می‌دهد.
- آزاد کردن غلاف از راه پوست: این روش شامل بی‌حس کردن کف دست و سپس قرار دادن یک سوزن در بافت اطراف تاندون آسیب دیده برای از بین بردن انقباض است. این امر امکان حرکت نرم تاندون را فراهم می‌کند. پزشک شما ممکن است این روش را تحت کنترل اولتراسوند انجام دهد.
- جراحی: وقتی گزینه‌های دیگر در روند درمان موثر نباشند، پزشک جراحی را به شما پیشنهاد می‌کند. این روش شامل ایجاد یک برش کوچک در قاعده انگشت آسیب دیده و استفاده از ابزارهای میکرو برای باز کردن انقباض است.
تمرینات انگشت ماشه‌ای یا تریگر فینگر چیست؟
انگشت ماشه‌ای حتی در مرحله اولیه یک وضعیت دردناک است و بعداً بدتر می‌شود. این مشکل، مهارت حرکتی دست شما را مختل می‌کند و حتی انجام ساده‌ترین کارهایی که دست آسیب دیده شما را درگیر می‌کند، دردناک است. خمیدگی و قفل شدن انگشت آسیب دیده می‌تواند توسط یک سری تمرینات هدفمند کنترل و مهار شود. در اینجا ترکیبی از تمرینات کششی و تقویت کننده وجود دارد که به شما در مبارزه با انگشت ماشه‌ای کمک می‌کند.
دور کردن انگشت
شروع این ورزش با قرار دادن انگشت آسیب دیده در انگشت سالم و با کشیدن دست آغاز می‌شود. اکنون، با استفاده از دو انگشت دست دیگر خود، انگشتان کنار هم قرار گرفته را به آرامی فشار دهید. سعی کنید انگشتان کنار هم را از هم دور کنید و با انگشتان دیگر فشار ملایمی بر روی آن‌ها اعمال کنید تا مقاومتی کم‌تر ایجاد شود. فشار باید به گونه‌ای باشد که با کمی تلاش، دو انگشت از هم جدا شوند. این ورزش برای بهبود گردش خون در انگشت آسیب دیده بسیار مفید است. شما می‌توانید این ورزش را به صورت 8-10 بار در سه ست در روز تکرار کنید.
کشش انگشت
برای انجام این تمرین، دست آسیب دیده خود را روی یک سطح صاف نگه دارید. اکنون، انگشت آسیب دیده را با دست دیگر خود بگیرید و به آرامی آن را بلند کنید. آن را مرتباً بلند نگه دارید تا یک کشش راحت حاصل شود. موقعیت را برای 2-3 ثانیه نگه دارید و سپس به موقعیت اولیه برگردید. 8-10 بار در 3 ست در روز تکرار کنید.
بازکردن انگشتان دست
برای انجام باز کردن انگشت به یک نوار الاستیک نیاز دارید. با فشار دادن نوک انگشتان دست آسیب دیده روی یکدیگر شروع کنید. اکنون، یک نوار الاستیک را دور انگشتان فشار داده شده قرار دهید. انگشتان خود را از یکدیگر دور کنید و احساس کنید کشش باند الاستیک بر خلاف حرکت شما است. حرکت را ادامه دهید تا انگشت آسیب دیده شما راحت شود و سپس به حالت خنثی برگردید. این روال انبساط-انقباض را 8-10 بار در 3 ست در روز تکرار کنید.
فشار کف دست
این نوع دیگری از ورزش است که شامل انقباض و انبساط برای بهبود دامنه حرکت انگشت آسیب دیده شما است. برای انجام تمرین، یک شی کوچک مانند توپ را بردارید، در کف دست خود قرار داده و آن را محکم فشار دهید. سپس فشار دست خود را از روی جسم آزاد کنید به گونه‌ای که کف دست شما کاملا باز باشد و انگشتان به سمت بیرون کشیده شوند. 8-10 بار در 3 ست در روز تکرار کنید.
سر خوردن تاندون
این‌ها یک سری تمرینات برای تقویت رباط‌های دست آسیب دیده هستند. برای انجام این تمرین، کف دست خود را کشش دهید و انگشتان دست را به سمت بالا بکشانید. اکنون، با نوک انگشتان کف دست خود را لمس کنید و پس از چند ثانیه نگه داشتن، کف دست خود را گسترش دهید. بگذارید انگشتان شما وسط کف دست را لمس کنند و کشیده شوند. گام بعدی این است که انتهای کف دست خود را لمس کرده و کشش دهید. قسمت آخر این تمرین شامل لمس هر انگشت دست آسیب دیده با کمک انگشت شست است. 8-10 بار در 3 ست در روز تکرار کنید.
قبل از انجام هر یک از این تمرینات توصیه می‌شود که برای دامنه دقیق حرکتی و دستیابی به آن، به فیزیوتراپ خود مراجعه کنید تا آسیب را تشدید نکنید.
