ام آر آی یا روش تصویربرداری با تشدید مغناطیسی (MRI) یکی از روش های پیشرفته تصویربرداری پزشکی است.
همانطور که می دانیم در روش های تصویربرداری با اشعه ایکس مانند رادیوگرافی ساده و یا سی تی اسکن، بدن تحت تابش مقدار معینی از اشعه یونیزان قرار می گیرد که اگر از حد مشخصی بیشتر باشد، می تواند موجب اشکالاتی در کارکرد سلول ها شود، ولی در ام آر آی از اشعه ایکس استفاده نمی شود.
ام آر آی چگونه انجام می شود؟
امواج مورد استفاده در ام آر آی از جنس امواج رادیویی و مغناطیسی هستند که ضرری برای بدن ندارند. این روش تصویربرداری دردناک نیست.
در فرایند ام‌آرآی (آنچه به معنای تصویربرداری به وسیله رزونانس مغناطیسی هستش)، ابتدا بیمار درون یک میدان مغناطیسی قوی قرار می‌گیرد و سپس به وسیله امواج رادیویی تحریک می‌شود. در پاسخ به این تحریک، بافت‌های بدن امواج رادیویی جدیدی را تابیده می‌کنند. با دریافت و تحلیل این امواج رادیویی که از بدن بیمار بازتابیده می‌شود، یک کامپیوتر قدرتمند تصاویری را ایجاد می‌کند که نمایش می‌دهد سطح مقاطعی از قسمتی از بدن مورد نظر را.
ام آر آی یک روش تصویربرداری دقیق و پرقدرت برای تشخیص مشکلات و بیماری های بافت های بدن است. یکی از نقاط تمایز این روش با سی تی اسکن در این است که در ام آر آی تصاویر بافت های نرم مانند غضروف، تاندون، لیگامان، عصب و رگ ها بسیار واضح و دقیق دیده می شوند و این روش تصویربرداری برای تشخیص بیماری های این بافت ها از جمله کمردرد مفید است.
ام آر آی ستون فقرات معمولا برای بررسی بیرون‌زدگی یا ورم غیرعادی دیسک، تنگ شدن و ناراحتی کانال میانی ستون مهرهها (تنگی کانال نخاع) کاربرد دارد. علاوه بر این، تصویربرداری ام ار ای ستون فقرات بهترین شیوه برای بررسی وضعیت آسیب‌‌‌‌ها و مشکلات عودکننده (بازگشت‌کننده) ستون مهرهها در بیمارانی است که مورد عمل جراحی ستون مهرهها قرار گرفته‌‌‌‌اند.
در تصویربرداری با استفاده از رزونانس مغناطیسی (ام‌آرآی)، وضعیت تمامی استخوان‌ها و مفاصل، از جمله بافت‌های نرم و به خصوص قسمت‌های متصل به آنها قابل بررسی است. علاوه بر این، وضعیت تاندون‌ها، رباط‌ها، عضلات، غضروف‌ها و آسیب‌های احتمالی استخوان‌ها نیز با استفاده از این فناوری قابل بررسی می‌باشد. ام‌آرآی می‌تواند به تشخیص علل بیماری‌ها، از جمله علت کمردرد، کمک فراوانی کند.