تسکین درد آرتروز لگن با کاهش وزن بدن،فیزیودرمانی،ورزش و دارو

آرتروز لگن چیست؟

آتروز لگن، به شرایطی گفته می‌شود که طی آن بر اثر التهاب مفاصل، غضروف برای همیشه دچار آسیب می‌شود و سطح تحمل وزن لگن دچار تغییر خواهد شد. غضروف، یک نوع بافت بسیار نرم به رنگ سفید یا زرد کم‌رنگ است که سر استخوان‌ها را پوشانده است. غضروف در حالت طبیعی انعطاف پذیر و لغزنده است. در مفاصلی که دچار آرتروز شده‌اند حالت غضروف تغییر کرده و آسیب می‌بیند و از بین می‌رود. به غیر از آرتروز، بیماری‌های دیگری نیز وجود دارند که باعث ایجاد التهاب در مفاصل می‌شوند. درد شدید ناشی از آرتروز نشان دهنده‌ی از بین رفتن غضروف مفصل و ساییده شدن استخوان سر مفاصل روی همدیگر است، که در این شرایط فرد در حین راه رفتن، و یا حتی زمانی که می‌خواهد اقدام به راه رفتن کند، در مفصل خشکی و شکنندگی احساس می‌کند. این درد با استراحت کردن کاهش پیدا می‌کند اما بلافاصله بعد از شروع مجدد فعالیت‌ها، تشدید می‌شود.

انواع آرتروز 

آرتروز انواع بسیار زیادی دارد، اما در ۹۵ درصد از جراحی‌های مربوط به آرتروز، فقط چند نوع از آن دخیل هستند که در زیر به آنها اشاره می‌کنیم:

استئوآرتریت

استئوآرتریت اساسا مربوط به مفاصل است و در سیستم بدن اختلال ایجاد نمی‌کند. این نوع آرتروز ،آرتروز سایشی یا انحطاطی نیز نامیده می‌شود.

آرتروز بعد از آسیب دیدگی (آرتروز ثانویه) 

این آرتروز زمانی اتفاق می‌افتد که در اثر ضربه و یا در رفتگی، همبستگی مفصل از بین می‌رود و غضروف دچار آسیب می‌شود. آسیب به غضروف در نهایت باعث بروز درد و خشکی شدید در مفصل، می‌گردد.

آرتروز روماتوئید

در این نوع از آرتروز که ممکن است در هر یک از مفاصل بدن اتفاق افتد، سلول‌های بدن به غضروف حمله کرده و آن را از بین می‌برند که نتیجه‌ی آن درد و خشکی شدید مفصل است. آرتروز روماتوئیدی ممکن است هم در جوانان و هم در بزرگسالان اتفاق بیفتد. انواع دیگری از آرتروز هم وجود دارند که باعث ایجاد التهاب و نشانه‌های مشابه در مفصل می‌شوند که به آنها آرتروزهای التهابی گفته می‌شود. یکی از شایع‌ترین آرتروزهای این گروه، لوپوس اریتمتوز سیستمتیک و آرتریت پسوریاتیک است.در این شرایط حرکت قسمت توپی شکل مفصل، در داخل گوی آن، با اختلال روبرو می‌شود و در نتیجه قسمت استخوانی توپ آسیب می‌بیند و از بین می‌رود. قسمت استخوانی در حین آسیب دیدن حالت گرد خود را از دست می‌دهد و صاف می‌شود به همین دلیل درد ناشی از آن بسیار اذیت کننده است. چون ساختار اصلی توپ و گوی آسیب دیده است، خشکی و درد ناشی از از بین رفتن غضروف بروز خواهد کرد.

 شرایط و علائم مشابه با آرتروز 

شرایط و اختلالات دیگری هم وجود دارند که باعث ایجاد درد در مفصل ران می‌شوند اما ناشی از آرتروز نیستند. بعضی از این شرایط در موارد زیر ذکر شده‌اند:

تنگی کانال نخاعی (آرتروز کانال نخاعی)

در این شرایط درد در قسمت پایین کمر بوجود آمده و به باسن منتشر می‌شود. علائم و درد آن در هر دو سمت بدن ممکن است اتفاق می افتد. و اکثر افرادی که از این بیماری رنج می‌برند در حین راه رفتن به جلو خم می‌شوند. با استفاده از عکسبرداری توسط اشعه ایکس، و همچنین آزمایش‌های فیزیکی دقیق، این بیماری به راحتی قابل تشخیص خواهد بود.

بروسیت لگن (بروسیت تروکانتر)

در صورت وجود بروسیت تروکانتر، درد در قسمت زیر محل کمربند و تقریبا در قسمت خارجی پا، رخ می‌دهد. بروسی تروکانتر آسیب مفصلی مرتبط با لگن نیست. بلکه مربوط به التهاب کیسه‌های موجود در کنار استخوان ران است، که التهاب بروسا درد را ایجاد می‌کند. انجام آزمایشات فیزیکی دقیق به راحتی این عارضه ، که کاملا با ارتروز لگن متفاوت است، را تشخیص می‌دهد.موارد بسیار زیاد دیگری هم وجود دارند که می‌توانند باعث بروز درد در پاها و باسن شوند. برای نمونه می‌توان به وجود کیست تخمدان در خانم‌ها اشاره کرد که باعث درد در کشاله‌ ران‌ها شده و علائمی مشابه آرتروز را به همراه دارد. همینطور، اختلالات عروقی پریفرال نیز باعث ایجاد درد در پاها یا باسن، در هنگام راه رفتن و یا انجام هرگونه فعالیت دیگری، می‌شوند. انجام بررسی‌های صحیح پزشکی به راحتی می‌تواند آرتروز را از این بیماری‌ها تشخیص دهد و تایید کند که هیچ یک از این اختلالات در شما وجود ندارند. اگر شما در پاها، باسن و در کشاله‌ی ران‌ها احساس درد می‌کنید و بعضی مواقع این درد به زانوی شما هم منتقل می‌شود، باید توسط پزشک معاینه شوید.

تفاوت درد آرتروز لگن با دیگر دردها چیست؟ 

الگوی بروز درد در آرتروز نامشخص است: بعضی از اوقات کشاله‌ی ران‌ها دچار درد می‌شوند، و یا کمر درد بروز می‌کند و بعضی مواقع دیگر درد در قسمت جلویی پاها اتفاق می‌افتد. بیمار در این شرایط کمر درد، درد جانبی پاها و باسن را احساس خواهد کرد. نکته‌ی جالب این است که در بعضی موارد استخوان‌های لگن و ران اصلا دچار درد نمی‌شوند و برعکس، تمام درد در زانوها ایجاد می‌شود. در بعضی موارد افراد مبتلا به آرتروز لگن، در هنگام راه رفتن لنگ می‌زنند و یا به یک سمت متمایل می‌شوند.

درمان آرتروز لگن

روش‌های غیر جراحی و مفید برای درمان آرتروز لگن در زیر آمده است:

• استراحت و محدود کردن فعالیت‌ها می‌تواند باعث کاهش التهاب مفصل آسیب دیده شود. پزشک ممکن است به شما توصیه کند که از انجام فعالیت‌های ورزشی که تحرک زیادی دارند مانند دویدن و پرش و یا هر گونه فعالیتی که باعث ایجاد فشار بر مفصل لگن می‌شود، خودداری کنید.
• کاهش وزن نیز می‌تواند بر کاهش فشار از لگن موثر باشد. شما ممکن است برای اینکه هم فعالیت بدنی داشته باشید و هم فشار زیادی به بدن خود وارد نکنید، مجبور به انجام فعالیت‌های سبک ورزشی شوید.
• برای حرکت دادن مفصل لگن می‌توانید از فیزیوتراپی استفاده کنید و فعالیت‌هایی مانند شنا، ایروبیک آبی، پیاده روی و دوچرخه سواری برای افزایش قدرت مفاصل و ماهیچه‌های شما موثر خواهند بود.
• استفاده از وسایل کمکی مانند عصا یا آرتوتیک نیز می‌تواند به شما برای درمان بیماری، کمک کند.
• استفاده از داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی مانند اسپرین، ناپروکسن و یا ایبوبروفن در کاهش درد شما موثر خواهد بود. نوع دیگری از داروها به نام COX-2 هم وجود دارند که برای کاهش التهاب شما مفید خواهند بود. قبل از استفاده از هر نوع دارویی حتما با پزشک مشورت کنید.
• تزریق موادی مانند کورتیزون و یا پی‌آر‌پی به مفصل لگن ممکن است برای شما تجویز شود. تزریق این مواد می‌تواند باعث از بین رفتن موقتی علائم و درد ناشی از آرتروز باشد اما استفاده‌ی طولانی مدت از آنها توصیه نمی‌شود.

“کپی فقط با ذکر منبع و لینک بلامانع است.”